Смольны манастыр: Розніца паміж версіямі

Васкрасенскі дзявочы Смольны манастыр
	Манастыр
Васкрасенскі дзявочы Смольны манастыр
	Воскресенский девичий Смольный монастырь
	; Одзін з карпусоў былога манастыра
	59°56′55″ пн. ш. 30°23′42″ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Горад	Санкт-Пецярбург
Канфесія	Праваслаўная Царква
Архітэктурны стыль	барока
Архітэктар	Франчэска Барталамеа Растрэлі
Дата заснавання	1744
Дата скасавання	1764
Статус	Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810656000№ 7810656000
Стан	Скасаваны
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 16:32, 9 студзеня 2013

Смольны манастыр (Васкрасенскі дзявочы Смольны манастыр) — жаночы манастыр, функцыянаваў ў Санкт-Пецярбургу ў 1744—1764 гадах. У гэтыя гады манастыр адбудоўваўся пад асабістым наглядам імператрыцы Лізаветы Пятроўны, якая жадала ў канцы жыцця аддаліцца сюды на спакой. Яна загадала забудаваць мясціны на месцы «Смольнага дома» — палаца, у якім яна пражыла свае юныя гады. У манастырскі комплекс павінны былі ўвайсці храм з дамовымі цэрквамі і званіцай і інстытут для дзяўчат з дваранскіх сем'яў.

Архітэктарам манастырскага сабора стаў Ф. Б. Растрэлі. Сабор быў закладзены ў кастрычніку 1748 года, узвядзенне пачата ў маі 1751 г., але неўзабаве пачалася вайна з Прусіяй, пасля якой фінансавання для будаўніцтва было недастаткова і будаўніцтва пайшло марудна. Высокая званіца так і не была пабудавана.

У 1764 годзе Кацярына Другая пры манастыры заснавала інстытут высакародных дзяўчат (адкрыццё інстытута адбылося 28 чэрвеня 1764 г.); планавалася, што выхаваннем маладых дзяўчат будуць займацца манашкі, якія прывозіліся сюды з іншых манастыроў. Аднак, манашкі аказаліся няздольныя займацца педагагічнай дзейнасцю, з прычыны чаго «Кацярына II, у рэшце рэшт, павінна была прызнаць, што манастыр не мог мець будучыню».

Сабор былога манастыра быў дабудаваны архітэктарам В. П. Стасавым толькі ў 1835 годзе.

У 1848 годзе ўказам Мікалая Першага заснаваны новы жаночы манастыр з такой жа назвай Васкрасенскі Новадзявочы манастыр.

У цяперашні час у будынках былога манастыра размяшчаюцца розныя ўстановы, уключаючы Факультэт сацыялогіі СПбДУ, Факультэт міжнародных адносін СПбДУ, таксама з 2009 г. факультэт паліталогіі Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта.

Гл. таксама

@@ Радок 28: / Радок 28: @@
 |Commons =Smolny monastery
 }}
-'''Смольны манастыр''' (''Васкрасенскі дзявочы Смольны манастыр'') — жаночы [[манастыр]], функцыянаваў ў [[Санкт-Пецярбург]]у ў [[1744]]-[[1764]] гадах. У гэтыя гады манастыр адбудоўваўся пад асабістым наглядам імператрыцы [[Лізавета Пятроўна, імператрыца расійская|Лізаветы Пятроўны]], якая жадала ў канцы жыцця аддаліцца сюды на спакой. Яна загадала забудаваць мясціны на месцы «Смольнага дома» - палаца, у якім яна пражыла свае юныя гады. У манастырскі комплекс павінны былі ўвайсці храм з дамовымі цэрквамі і званіцай і інстытут для дзяўчат з дваранскіх сем'яў.
+'''Смольны манастыр''' (''Васкрасенскі дзявочы Смольны манастыр'') — жаночы [[манастыр]], функцыянаваў ў [[Санкт-Пецярбург]]у ў [[1744]]—[[1764]] гадах. У гэтыя гады манастыр адбудоўваўся пад асабістым наглядам імператрыцы [[Лізавета Пятроўна, імператрыца расійская|Лізаветы Пятроўны]], якая жадала ў канцы жыцця аддаліцца сюды на спакой. Яна загадала забудаваць мясціны на месцы «Смольнага дома» — [[палац]]а, у якім яна пражыла свае юныя гады. У манастырскі комплекс павінны былі ўвайсці храм з дамовымі цэрквамі і званіцай і інстытут для дзяўчат з дваранскіх сем'яў.
-Архітэктарам манастырскага сабора стаў Ф. Б. Растрэлі. Сабор быў закладзены ў кастрычніку 1748 года, узвядзенне пачата ў маі 1751, але неўзабаве пачалася вайна з Прусіяй, пасля якой фінансавання для будаўніцтва было недастаткова і будаўніцтва пайшло марудна. Высокая званіца так і не была пабудавана.
+[[Архітэктар]]ам манастырскага сабора стаў Ф. Б. Растрэлі. Сабор быў закладзены ў кастрычніку 1748 года, узвядзенне пачата ў маі 1751 г., але неўзабаве пачалася вайна з Прусіяй, пасля якой фінансавання для будаўніцтва было недастаткова і будаўніцтва пайшло марудна. Высокая званіца так і не была пабудавана.
-У 1764 годзе Кацярына Другая пры манастыры заснавала інстытут высакародных дзяўчат (адкрыццё інстытута адбылося 28 чэрвеня 1764 г.); планавалася, што выхаваннем маладых дзяўчат будуць займацца манашкі, якія прывозіліся сюды з іншых манастыроў. Аднак, манашкі аказаліся няздольныя займацца педагагічнай дзейнасцю, з прычыны чаго «Кацярына II, у рэшце рэшт, павінна была прызнаць, што манастыр не мог мець будучыню».
+У 1764 годзе [[Кацярына II|Кацярына Другая]] пры манастыры заснавала інстытут высакародных дзяўчат (адкрыццё інстытута адбылося 28 чэрвеня 1764 г.); планавалася, што выхаваннем маладых дзяўчат будуць займацца манашкі, якія прывозіліся сюды з іншых манастыроў. Аднак, манашкі аказаліся няздольныя займацца педагагічнай дзейнасцю, з прычыны чаго «Кацярына II, у рэшце рэшт, павінна была прызнаць, што манастыр не мог мець будучыню».
-Сабор былога манастыра быў дабудаваны архітэктарам В. П. Стасавым толькі ў 1835 годзе.
+Сабор былога манастыра быў дабудаваны архітэктарам [[Васіль Пятровіч Стасаў|В. П. Стасавым]] толькі ў 1835 годзе.
-У 1848 годзе ўказам Мікалая Першага заснаваны новы жаночы манастыр з такой жа назвай - Васкрасенскі Новадзявочы манастыр.
+У 1848 годзе ўказам [[Мікалай I|Мікалая Першага]] заснаваны новы жаночы манастыр з такой жа назвай ''Васкрасенскі Новадзявочы манастыр''.
 У цяперашні час у будынках былога манастыра размяшчаюцца розныя ўстановы, уключаючы Факультэт сацыялогіі [[Пецярбургскі ўніверсітэт|СПбДУ]], Факультэт міжнародных адносін СПбДУ, таксама з 2009 г. факультэт паліталогіі Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта.