Рыгор Аляксандравіч Хадкевіч: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) + |
JerzyKundrat (размовы | уклад) др стр-ра, дробн. |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
{{вызнч|1=Рыгор Аляксандравіч}} {{вызн|1=Хадкевіч}} (~1513 — [[12 лістапада|12.11]].[[1572]]) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]]. |
{{вызнч|1=Рыгор Аляксандравіч}} {{вызн|1=Хадкевіч}} (~1513 — [[12 лістапада|12.11]].[[1572]]) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]]. |
||
Паходзіць з вядомага роду магнатаў [[Хадкевічы|Хадкевічаў]]. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з [[1566]]). |
Паходзіць з вядомага роду магнатаў [[Хадкевічы|Хадкевічаў]]. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з [[1566]]). Удзельнічаў у [[Лівонская вайна|Лівонскай вайне]]. |
||
Быў прыхільнікам самастойнасці Вялікага княства Літоўскага і праціўнікам [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]], у знак пратэсту супраць якой у [[1569]] адмовіўся ад усіх дзяржаўных і адміністрацыйных пасад. |
|||
Удзельнічаў у [[Лівонская вайна|Лівонскай вайне]]. |
|||
У [[1568]] заснаваў друкарню пры праваслаўным кляштары ў мястэчку [[Горад Заблудаў|Заблудава]] Гарадзенскага павета (цяпер у Польшчы), дзе працягнулі сваю дзейнасць маскоўскія першадрукары [[Іван Фёдараў]] і [[Пётр Мсціславец]], уцекачы ад пераследаў з [[Масква|Масквы]]. У Заблудове імі было надрукавана «Евангелле учительное» — зборнік гутарак і павучанняў з тлумачэннем евангельскіх тэкстаў (захавалася 44 асобнікі), з гербам Рыгора Хадкевіча на абароце тытульнага ліста. Ужо без Пятра Мсціслаўца, які выехаў у Вільню, Іван Фёдараў надрукаваў у заблудовской друкарні «Псалтырь с Часословцем» (захавалася 4 асобнікі). Ціск каталіцкага духавенства вымусіў Рыгора Хадкевіча ў 1570 адмовіцца ад падтрымкі кірылічнага праваслаўнага кнігадрукавання. |
У [[1568]] заснаваў друкарню пры праваслаўным кляштары ў мястэчку [[Горад Заблудаў|Заблудава]] Гарадзенскага павета (цяпер у Польшчы), дзе працягнулі сваю дзейнасць маскоўскія першадрукары [[Іван Фёдараў]] і [[Пётр Мсціславец]], уцекачы ад пераследаў з [[Масква|Масквы]]. У Заблудове імі было надрукавана «Евангелле учительное» — зборнік гутарак і павучанняў з тлумачэннем евангельскіх тэкстаў (захавалася 44 асобнікі), з гербам Рыгора Хадкевіча на абароце тытульнага ліста. Ужо без Пятра Мсціслаўца, які выехаў у Вільню, Іван Фёдараў надрукаваў у заблудовской друкарні «Псалтырь с Часословцем» (захавалася 4 асобнікі). Ціск каталіцкага духавенства вымусіў Рыгора Хадкевіча ў 1570 адмовіцца ад падтрымкі кірылічнага праваслаўнага кнігадрукавання. |
Версія ад 12:03, 10 лістапада 2008
Шаблон:Вызнч Шаблон:Вызн (~1513 — 12.11.1572) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага княства Літоўскага.
Паходзіць з вядомага роду магнатаў Хадкевічаў. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з 1566). Удзельнічаў у Лівонскай вайне.
Быў прыхільнікам самастойнасці Вялікага княства Літоўскага і праціўнікам Люблінскай уніі, у знак пратэсту супраць якой у 1569 адмовіўся ад усіх дзяржаўных і адміністрацыйных пасад.
У 1568 заснаваў друкарню пры праваслаўным кляштары ў мястэчку Заблудава Гарадзенскага павета (цяпер у Польшчы), дзе працягнулі сваю дзейнасць маскоўскія першадрукары Іван Фёдараў і Пётр Мсціславец, уцекачы ад пераследаў з Масквы. У Заблудове імі было надрукавана «Евангелле учительное» — зборнік гутарак і павучанняў з тлумачэннем евангельскіх тэкстаў (захавалася 44 асобнікі), з гербам Рыгора Хадкевіча на абароце тытульнага ліста. Ужо без Пятра Мсціслаўца, які выехаў у Вільню, Іван Фёдараў надрукаваў у заблудовской друкарні «Псалтырь с Часословцем» (захавалася 4 асобнікі). Ціск каталіцкага духавенства вымусіў Рыгора Хадкевіча ў 1570 адмовіцца ад падтрымкі кірылічнага праваслаўнага кнігадрукавання.
Гетман Рыгор Аляксандравіч Хадкевіч дажыў да канца сваіх дзён у Заблудаве. Паводле яго волі пахаваны ў катакомбах Благавешчанскага сабора ў Супраслі.