Навагрудскі езуіцкі калегіум: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
афармленне |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў [[Бурдыкаў|Бурдыкаве]] (Бурдыкоўшчыне?), [[Варонча|Варончы]], [[Вёска Востраў, Ляхавіцкі раён|Востраве]], [[Гарадскі пасёлак Гарадзішча|Гарадзiшчы]], [[Любча|Любчы]], [[Мажэйкі| Мажэйках]], [[Аграгарадок Моладава|Моладаве]], [[Аграгарадок Пачапава|Пачапаве]], [[Слонім|Слонiме]], [[Шчорсы|Шчорсах]]. |
У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў [[Бурдыкаў|Бурдыкаве]] (Бурдыкоўшчыне?), [[Варонча|Варончы]], [[Вёска Востраў, Ляхавіцкі раён|Востраве]], [[Гарадскі пасёлак Гарадзішча|Гарадзiшчы]], [[Любча|Любчы]], [[Мажэйкі| Мажэйках]], [[Аграгарадок Моладава|Моладаве]], [[Аграгарадок Пачапава|Пачапаве]], [[Слонім|Слонiме]], [[Шчорсы|Шчорсах]]. |
||
У 1649 годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у [[1721]] — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў. |
У [[1649]] годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у [[1721]] — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў. |
||
⚫ | |||
== Вядомыя выпускнікі == |
|||
* [[Станіслаў Незабітоўскі]] ([[1641]]-[[1717]]) — дзеяч рэфармацыі ў ВКЛ, мемуарыст. |
|||
* [[Тамаш Жаброўскі]] ([[1714]]-[[1758]]) — рымска-каталіцкі дзеяч, матэматык, архітэктар. |
|||
⚫ | |||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 07:39, 13 сакавіка 2018
Навагрудскі езуіцкі калегіум — установа ордэна езуітаў у Навагрудку, цяпер Гродзенская вобласць. З 1626 года місія, з 1631 — рэзідэнцыя, у 1714—1773 — калегіум.
Сродкі на стварэнне місіі ахвяравалі М. Галаўня, Я. Машынскі, першы кіраўнік місіі Я. Разнавольскі.
У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў Бурдыкаве (Бурдыкоўшчыне?), Варончы, Востраве, Гарадзiшчы, Любчы, Мажэйках, Моладаве, Пачапаве, Слонiме, Шчорсах.
У 1649 годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у 1721 — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў.
У 1773 годзе калегіум закрыты, у 1815 касцёл пераабсталяваны пад ратушу.
Вядомыя выпускнікі
- Станіслаў Незабітоўскі (1641-1717) — дзеяч рэфармацыі ў ВКЛ, мемуарыст.
- Тамаш Жаброўскі (1714-1758) — рымска-каталіцкі дзеяч, матэматык, архітэктар.
Літаратура
- Новагародскi езуіцкi калегiум // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
- Рэлігія і царква на Беларусі. — Мн.: БелЭн, 2001. — 368 с.