Дакументальнае кіно: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др дададзена Катэгорыя:Дакументалістыка з дапамогай HotCat
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
'''{{не перакладзена 5|Дакументалістыка|Дакументальнае|ru|Документалистика}} кіно''' (або неігравое кіно) — від [[кінематограф]]а. Дакументальным называецца фільм, у аснову якога ляглі здымкі сапраўдных падзей і асоб. Тэрмін ''«дакументальны»'' ({{lang-en|documentary}}) у дачыненні да такога жанру/віду кіно быў упершыню прапанаваны {{не перакладзена 5|Джон Гірсан|Джонам Гірсанам|en|John Grierson}} (пад псеўданімам «Кінаглядач» {{lang-en|The Moviegoer}}) у рэцэнзіі на фільм {{не перакладзена 5|Роберт Флаэрці|Роберта Флаэрці|en|Robert J. Flaherty}} «{{не перакладзена 5|Маана паўднёвых мораў|Маана паўднёвых мораў|en|Moana (1926 film)}}», апублікаванай [[8 лютага]] [[1926]] года ў {{не перакладзена 5|The New York Sun|The New York Sun|en|The Sun (New York City)}}.{{sfn|Curthoys, Lake|2004|p=151}} Да гэтага французскія журналісты і крытыкі называлі так фільмы, зробленыя на матэрыялах здымак вандровак. Грырсан жа вызначыў дакументальнае кіно як ''«творчую распрацоўку рэчаіснасці»''<ref name=autogenerated1>{{кніга|аўтар=Бэдли Х.|загаловак=Техника документального кинофильма|адказны=Пер. с англ. Ю. Л. Шер|месца=М.|выдавецтва={{не перакладзена 5|Искусство|Искусство|ru|Искусство (издательство)}}|год=1972|старонак=240}}</ref>.
'''{{не перакладзена 5|Дакументалістыка|Дакументальнае|ru|Документалистика}} кіно''' (або неігравое кіно) — від [[кінематограф]]а. Дакументальным называецца фільм, у аснову якога ляглі здымкі сапраўдных падзей і асоб. Тэрмін ''«дакументальны»'' ({{lang-en|documentary}}) у дачыненні да такога жанру/віду кіно быў упершыню прапанаваны {{не перакладзена 5|Джон Грырсан|Джонам Грырсанам|en|John Grierson}} (пад псеўданімам «Кінаглядач» {{lang-en|The Moviegoer}}) у рэцэнзіі на фільм {{не перакладзена 5|Роберт Флаэрці|Роберта Флаэрці|en|Robert J. Flaherty}} «{{не перакладзена 5|Маана паўднёвых мораў|Маана паўднёвых мораў|en|Moana (1926 film)}}», апублікаванай [[8 лютага]] [[1926]] года ў {{не перакладзена 5|The New York Sun|The New York Sun|en|The Sun (New York City)}}.{{sfn|Curthoys, Lake|2004|p=151}} Да гэтага французскія журналісты і крытыкі называлі так фільмы, зробленыя на матэрыялах здымак вандровак. Грырсан жа вызначыў дакументальнае кіно як ''«творчую распрацоўку рэчаіснасці»''<ref name=autogenerated1>{{кніга|аўтар=Бэдли Х.|загаловак=Техника документального кинофильма|адказны=Пер. с англ. Ю. Л. Шер|месца=М.|выдавецтва={{не перакладзена 5|Искусство|Искусство|ru|Искусство (издательство)}}|год=1972|старонак=240}}</ref>.

Першыя дакументальныя здымкі былі зроблены яшчэ пры зараджэнні кінематографа. Тэмай для дакументальных фільмаў найчасцей становяцца цікавыя падзеі, культурныя з’явы, навуковыя факты і [[Гіпотэза|гіпотэзы]], а таксама знакамітыя персоны і супольнасці. Майстры гэтага віду кінатворчасці нярэдка ўзнімаліся да сур’ёзных філасофскіх абагульненняў у сваіх творах. Рэканструкцыі сапраўдных падзей у ігравым ({{lang-en|fiction}}) кінематографе (напрыклад, [[гістарычны фільм]], [[біяграфічны фільм]], і да т.п.) не адносяцца да дакументальнага кіно.


Першыя дакументальныя здымкі былі зроблены яшчэ пры зараджэнні кінематографа. Тэмай для дакументальных фільмаў найчасцей становяцца цікавыя падзеі, культурныя з’явы, навуковыя факты і [[Гіпотэза|гіпотэзы]], а таксама знакамітыя персоны і супольнасці. Майстры гэтага віду кінатворчасці нярэдка ўзнімаліся да сур’ёзных філасофскіх абагульненняў у сваіх творах. Рэканструкцыі сапраўдных падзей у ігравым ({{lang-en|fiction}}) кінематографе (напрыклад, [[гістарычны фільм]], [[Біяграфічны фільм|байопік]], і да т.п.) не адносяцца да дакументальнага кіно.
{{Зноскі}}
{{Зноскі}}

{{Вонкавыя спасылкі}}
{{Вонкавыя спасылкі}}



Версія ад 13:41, 21 сакавіка 2022

Дакументальнае[ru] кіно (або неігравое кіно) — від кінематографа. Дакументальным называецца фільм, у аснову якога ляглі здымкі сапраўдных падзей і асоб. Тэрмін «дакументальны» (англ.: documentary) у дачыненні да такога жанру/віду кіно быў упершыню прапанаваны Джонам Грырсанам[en] (пад псеўданімам «Кінаглядач» англ.: The Moviegoer) у рэцэнзіі на фільм Роберта Флаэрці[en] «Маана паўднёвых мораў[en]», апублікаванай 8 лютага 1926 года ў The New York Sun[en].[1] Да гэтага французскія журналісты і крытыкі называлі так фільмы, зробленыя на матэрыялах здымак вандровак. Грырсан жа вызначыў дакументальнае кіно як «творчую распрацоўку рэчаіснасці»[2].

Першыя дакументальныя здымкі былі зроблены яшчэ пры зараджэнні кінематографа. Тэмай для дакументальных фільмаў найчасцей становяцца цікавыя падзеі, культурныя з’явы, навуковыя факты і гіпотэзы, а таксама знакамітыя персоны і супольнасці. Майстры гэтага віду кінатворчасці нярэдка ўзнімаліся да сур’ёзных філасофскіх абагульненняў у сваіх творах. Рэканструкцыі сапраўдных падзей у ігравым (англ.: fiction) кінематографе (напрыклад, гістарычны фільм, біяграфічны фільм, і да т.п.) не адносяцца да дакументальнага кіно.

Зноскі

  1. Curthoys, Lake 2004, p. 151.
  2. Бэдли Х. Техника документального кинофильма / Пер. с англ. Ю. Л. Шер. — М.: Искусство[ru], 1972. — 240 с.