Кіёта: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Радок 115: | Радок 115: | ||
== Гл. таксама == |
== Гл. таксама == |
||
* [[ |
* [[Кіоцкі пратакол]] |
||
* [[ |
* [[Кіоцкае метро]] |
||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
Версія ад 21:06, 7 красавіка 2011
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||
Кіота — горад у Японіі; насельніцтва каля 1,5 млн чал.
Гісторыя
Перыяд Хэйан
Стары назоў горада — Хэйан, Хэйан-ке, «сталіца Міры і спакоі»). Горад быў сталіцай Японіі ў перыяд Хэйан (794—1192). Пляц каля 26 кв. км. Насельніцтва ў IX у. складала парадку 100 тыс. чалавек, з іх парадку 10 тыс. — прыдворная арыстакратыя і службоўцы.
Горад быў закладзены пры імператару Камму ў 793 г. і ў асноўным завершаны да 806 г.
Горад быў пабудаваны па ўзоры кітайскай сталіцы Чанъань (перыяд Тан). Уяўляў сабой выцягнуты па кірунку з поўначы на поўдзень прастакутнік, падзелены вуліцамі на прастакутныя жа кварталы; з поўначы на поўдзень было пракладзена 10 вуліц, з захаду на ўсход — 11. У паўночнай частцы горада размяшчаўся комплекс будынкаў імператарскага палаца. У паўночнай і северо-усходняй частцы горада знаходзіліся сядзібы вяльможаў, у паўднёвай сялілася просты люд: рамеснікі, гарадская бяднота. Праспект Судзаку дзяліў горад на заходнюю і ўсходнюю частцы. З трох бакоў горад атачалі рэкі; з чацвёртай — горы. З пункта гледжання геомантии, гэта вельмі выгодная пазіцыя.
У сталіцы былі засяроджаныя амаль усе адукаваныя людзі таго часу; менавіта яны стварылі высокую культуру Хэйан. Да нашага часу дайшлі шматлікія літаратурныя творы, прыналежныя да сусветнай класікі і створаныя ў Хэйан-ке. Гэта, першым чынам, раман «Гэндзи-моногатари» Мурасаки Сикибу і дзуйхицу «Цыдулкі ў падгалоўя» Сэй Сенагон.
Сядзіба арыстакрата магла займаць цэлы квартал; просты народ будаваўся кучно. Так або інакш, пажары былі галоўным бедствам сталіцы; не раз і не два яна выгарала амаль уся; таму дарэмна было бы шукаць у сучасным Кіёта помнікі той эпохі.
Эканоміка
Асноўны прыбытак горада Кіёта складае турызм. На поўначы Кіёта на паўвостраве Танга займаюцца лоўляй рыбы і воднымі перавозкамі, а ў цэнтры — сельскім і лясным гаспадаркамі. Штаб-кватэра сусветна вядомай кампаніі па вытворчасці кампутарных гульняў Nintendo размешчаная ў горадзе Кіёта.
Турызм
Горад Кіёта — гэта адно з найболей папулярных турыстычных месцаў у Японіі, і шматлікія людзі са ўсяго святла прыязджаюць туды на экскурсіі. Нараўне з Накапай Кіёта з'яўляецца ўпадабаным горадам для выпускных вандраванняў пачатковых і малодшых класаў.
Культура
Кіёта лічыцца асноўным культурным цэнтрам Японіі. Падчас Другой сусветнай вайны, калі Японія падверглася грунтоўнаму бамбаванню, Кіота з 1600 будысцкімі храмамі і 400 сінтаісцкімі кумірнямі, садамі і палацамі не быў закрануты.
У Кіота праводзяцца наступныя фэсты: Аой Мацуры (з 544), Гіён Мацуры (з 869), Інэ Мацуры (з эпохі Эдо), Даймондзі Годзан Акурыбі (з 1662) і Дзідай Мацуры (з 1895). Кожны храм уладкоўвае якое-небудзь свята, і шматлікія з іх даступныя для публічнага прагляду.
Найболей вядомыя наступныя помнікі:
Найболей вядомыя будыскія храмы
Школа Сінгон
- Ніна-дзі — Стары імператарскі палац Амура — шырокі храмавы комплекс школы сінгон на паўночным захадзе Кіота;
- То-дзі — храмавы комплекс школы сінгон на поўдні Кіота
- Дайго-дзі — храм школы сюгэндо (зараз сінгон) у Дайго на поўдні Кіота
Школы Рындзай (дзэн)
- Кінкаку-дзі — Залаты Павільён на паўночным захадзе Кіота;
- Рэан-дзі — дзэнаўскі храм на северо-захадзе Кіота, знакаміты садам камянёў;
- Гінкаку-дзі — Срэбны Павільён; дзэнаўскі храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіота
- Нандзэн-дзі — буйны храмавы комплекс школы рындзай-сю на ўсходзе Кіота
- Кодай-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіота
- Тафуку-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіота
- Месін-дзі — комплекс з вялікай колькасці храмаў на паўночным захадзе Кіота, цэнтр самой вялікай подшколы школы рындзай (дзэн)
- Сюнко-ін — храм рындзай-сю
- Тэнрю-дзі школы риндзай-сю ў Арасіяме (??) на захадзе Кіота
- Дайкаку-дзі школы рындзай-сю ў Арасіяме на захадзе Кіота
- Секоку-дзі школы рындзай-сю
- Дайтоку-дзі школы рындзай-сю
Школа Дзедо-сю
- Тыён-ін — храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальным садам на ўсходзе Кіёта
- Эйкан-да — таксама — Дзэнрын-дзі) храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальнымі павільёнамі і сажалкай на северо-усходзе Кіёта
Іншыя школы
- Кіёмідзу-дэра — хупавы драўляны храмавы комплекс школы хасо на схіле гары з вадаспадам на юго-усходзе Кіота;
- Серэн-ін — хупавы храмавы комплекс на ўсходзе Кіота школы Тэндай-сю
- Ханган-дзі — галоўны храм школы дзеда-сінсю, паасобны на ўсходні і заходні храмы
- Ханэн-ін, храм з вялікім могільнікам і парком на северо-усходзе Кіёта
- Анраку-ін, храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта
Сінтаісцкія кумірні
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 688 рус. • англ. • фр. |
- Хэйан-дзінгу, імператарская сінтаісцкая кумірня (пабудаваная ў 1895);
- Ясака-дзіндзя
Іншыя культурныя помнікі
- Імператарскі палац Кіёта, рэзідэнцыя імператараў на працягу сотняў гадоў;
- Імператарская віла Кацура;
- Імператарская віла Сюгаку-ин з лепшымі ў Японіі садамі.
Гарады-пабрацімы
- Бостан, ЗША
- Парыж, Францыя
- Кёльн, Нямеччына
- Прага, Чэхія
- Фларэнцыя, Італія
- Кіеў, Украіна
- Сиань, Кітай
- Гвадалахара, Мексіка
- Чинджу, Рэспубліка Карэя
- Заграб, Харватыя
Гл. таксама
Спасылкі
Шаблон:Сусветная спадчына ў Японіі
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/cgi-zip/zipcode.php Праверана 6 лістапада 2016.
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/zipcode/index.html Праверана 4 лістапада 2017.