Кіёта
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||
Кіёта (яп.: 京都市 ⓘ) — горад у Японіі; насельніцтва каля 1,5 млн чал.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Перыяд Хэян
[правіць | правіць зыходнік]Старая назва горада — Хэян, Хэян-ке, «сталіца Міры і спакоі»). Горад быў сталіцай Японіі ў перыяд Хэян (794—1192). Насельніцтва ў IX ст. складала каля 100 тыс. чалавек, з іх 10 тыс. — прыдворная арыстакратыя і служкі.
Горад быў закладзены пры імператары Каму ў 793 г. і ў асноўным завершаны да 806 г.
год
Горад быў пабудаваны на ўзор кітайскай сталіцы Чаньань (перыяд Тан). Уяўляў сабой выцягнуты з поўначы на поўдзень прамавугольнік, падзелены вуліцамі на прамавугольныя кварталы; з поўначы на поўдзень было пракладзена 10 вуліц, з захаду на ўсход — 11. У паўночнай частцы горада размяшчаўся комплекс будынкаў імператарскага палаца. У паўночнай і паўночна-усходняй частцы горада знаходзіліся сядзібы вяльможаў, у паўднёвай сялілася простыя людзі і рамеснікі. Праспект Судзаку дзяліў горад на заходнюю і ўсходнюю частцы. З трох бакоў горад атачалі рэкі; з чацвёртай — горы. З пункта гледжання геомантии, гэта вельмі выгодная пазіцыя.
У сталіцы жылі амаль усе адукаваныя людзі таго часу; менавіта яны стварылі высокую культуру Хэян. Да нашага часу дайшлі шматлікія літаратурныя творы, што належаць да сусветнай класікі і створаныя ў Хэйан-ке. Гэта, першым чынам, раман «Аповесць пра Гэндзі» Мурасакі Сікібу і дзуйхіцу «Запіскі ля падгалоўя» Сэй Сенагон.
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]Асноўны прыбытак горада Кіёта складае турызм. На поўначы Кіёта на паўвостраве Танга займаюцца лоўляй рыбы і воднымі перавозкамі, а ў цэнтры — сельскім і лясным гаспадаркамі. Штаб-кватэра сусветна вядомай кампаніі па вытворчасці камп’ютарных гульняў Nintendo размешчаная ў горадзе Кіёта.
Турызм
[правіць | правіць зыходнік]Горад Кіёта — гэта адно з найбольш папулярных турыстычных месцаў у Японіі, і шматлікія людзі са ўсяго святла прыязджаюць туды на экскурсіі. Нараўне з Накапай Кіёта з’яўляецца ўпадабаным горадам для выпускных вандраванняў пачатковых і малодшых класаў.
Культура і адукацыя
[правіць | правіць зыходнік]Кіёта лічыцца асноўным культурным цэнтрам Японіі. Падчас Другой сусветнай вайны, калі Японія падверглася грунтоўнаму бамбаванню, Кіёта з 1600 будысцкімі храмамі і 400 сінтаісцкімі кумірнямі, садамі і палацамі не быў закрануты. Кіёцкі ўніверсітэт.
У Кіёта праводзяцца наступныя фэсты: Аой Мацуры (з 544), Гіён Мацуры (з 869), Інэ Мацуры (з эпохі Эдо), Даймондзі Годзан Акурыбі (з 1662) і Дзідай Мацуры (з 1895). Кожны храм уладкоўвае якое-небудзь свята, і шматлікія з іх даступныя для публічнага прагляду.
Найбольш вядомыя наступныя помнікі:
Найбольш вядомыя будыскія храмы
[правіць | правіць зыходнік]Школа Сінгон
[правіць | правіць зыходнік]- Ніна-дзі — Стары імператарскі палац Амура — шырокі храмавы комплекс школы сінгон на паўночным захадзе Кіёта;
- То-дзі — храмавы комплекс школы сінгон на поўдні Кіёта
- Дайго-дзі — храм школы сюгэндо (зараз сінгон) у Дайго на поўдні Кіёта
Школы Рындзай (дзэн)
[правіць | правіць зыходнік]- Кінкаку-дзі — Залаты Павільён на паўночным захадзе Кіёта;
- Рэан-дзі — дзэнаўскі храм на северо-захадзе Кіёта, знакаміты садам камянёў;
- Гінкаку-дзі — Срэбны Павільён; дзэнаўскі храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта
- Нандзэн-дзі — буйны храмавы комплекс школы рындзай-сю на ўсходзе Кіёта
- Кодай-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіёта
- Тафуку-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіёта
- Месін-дзі — комплекс з вялікай колькасці храмаў на паўночным захадзе Кіёта, цэнтр самой вялікай подшколы школы рындзай (дзэн)
- Сюнко-ін — храм рындзай-сю
- Тэнрю-дзі школы риндзай-сю ў Арасіяме (??) на захадзе Кіёта
- Дайкаку-дзі школы рындзай-сю ў Арасіяме на захадзе Кіёта
- Секоку-дзі школы рындзай-сю
- Дайтоку-дзі школы рындзай-сю
Школа Дзедо-сю
[правіць | правіць зыходнік]- Тыён-ін — храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальным садам на ўсходзе Кіёта
- Эйкан-да — таксама — Дзэнрын-дзі) храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальнымі павільёнамі і сажалкай на северо-усходзе Кіёта
Іншыя школы
[правіць | правіць зыходнік]- Кіёмідзу-дэра — хупавы драўляны храмавы комплекс школы хасо на схіле гары з вадаспадам на юго-усходзе Кіёта;
- Серэн-ін — хупавы храмавы комплекс на ўсходзе Кіёта школы Тэндай-сю
- Ханган-дзі — галоўны храм школы дзеда-сінсю, паасобны на ўсходні і заходні храмы
- Ханэн-ін, храм з вялікім могільнікам і парком на северо-усходзе Кіёта
- Анраку-ін, храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта
Сінтаісцкія кумірні
[правіць | правіць зыходнік]Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 688 рус. • англ. • фр. |
- Хэйан-дзінгу, імператарская сінтаісцкая кумірня (пабудаваная ў 1895);
- Ясака-дзіндзя
Іншыя культурныя помнікі
[правіць | правіць зыходнік]- Імператарскі палац Кіёта, рэзідэнцыя імператараў на працягу сотняў гадоў;
- Імператарская віла Кацура;
- Імператарская віла Сюгаку-ин з лепшымі ў Японіі садамі.
Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]- Бостан, ЗША
- Парыж, Францыя
- Кёльн, Германія
- Прага, Чэхія
- Фларэнцыя, Італія
- Кіеў, Украіна
- Сіянь, Кітай
- Гвадалахара, Мексіка
- Чынджу, Рэспубліка Карэя
- Заграб, Харватыя
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ 京都市統計ポータル/推計人口 Праверана 8 кастрычніка 2022.
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/cgi-zip/zipcode.php Праверана 6 лістапада 2016.
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/zipcode/index.html Праверана 4 лістапада 2017.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Hanami Web — Kyoto Архівавана 27 верасня 2006.
- www.city.kyoto.jp