Мікрараён: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.5.1) (робат Дадаем: no:Mikrorajon |
Ripchip Bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: hu:Lakótelep |
||
Радок 15: | Радок 15: | ||
[[en:Microdistrict]] |
[[en:Microdistrict]] |
||
[[es:Microdistrito (Unión Soviética)]] |
[[es:Microdistrito (Unión Soviética)]] |
||
[[hu:Lakótelep]] |
|||
[[ka:მიკრორაიონი]] |
[[ka:მიკრორაიონი]] |
||
[[nl:Microdistrict]] |
[[nl:Microdistrict]] |
Версія ад 23:21, 17 красавіка 2011
Мікрараён, структурная адзінка сучаснай жыллёвай забудовы буйных населеных пунктаў. У вялікіх гарадах разлічаны на 12—20 тысяч жыхароў, у сярэдніх — на 6—12 тысяч. Складаецца з комплексу жылых дамоў, устаноў культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва, зялёных зон. Забудоўваецца як адзіная ці расчлянёная на групы жылых дамоў архітэктурна-прасторавая арганізацыя тэрыторыі з улікам прыродных і кліматычных умоў. Часта ўпісваецца ў адзін квартал.
На Беларусі першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у Мінску — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць архітэктуру з ландшафтам і транспартнымі камунікацыямі.
З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — Лошыца, Сухарава, Уручча-5, 6 і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.
Глядзіце таксама: мікрараён вуліцы Валгаградская