Начніцы (род)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Начніцы (род)

Даўгавухая начніца (Myotis bechsteinii)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Myotis Kaup, 1829


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  179987
NCBI  9434
EOL  42132
FW  40678

Начні́цы (Myotis) — род млекакормячых жывёл сямнйства гладканосых (звычайных) лятучых мышэй атрада рукакрылых.

Больш за 80 відаў. Даўжыня 3,5 — 8,5 см. Поўсць густая, пушыстая, бурая з рознымі адценнямі, зверху больш цёмная. Вушы сярэдніх памераў. Крылы тупыя, шырокія. На нагах лятальная пералонка.

Пашыраны ўсюды, акрамя Арктыкі, Антарктыкі і некаторых акіянічных астравоў. Жывуць у розных ландшафтах, у сховішчах, адзіночнымі асобінамі, групамі, калоніямі. На Беларусі 5 відаў: начніца вялікая, начніца Натэрэра, або раснічастая, начніца сажалкавая — занесены ў Чырвоную кнігу; начніца вусатая і начніца вадзяная, або Даўбентона. Трапляюцца ў дуплах дрэў, пабудовах, часта непадалёку ад вады. Зімой упадаюць у спячку.

Кормяцца насякомымі (акрамя трох рыбаедных відаў). Нараджаюць 1 дзіцяня ў год.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Начніцы // БелЭн у 18 т. Т. 11. - Мн., 2000.