Весляры
Выгляд
Весляры | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hesperocorixa castanea | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Corixidae | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Весляры, Граблякі[1][2] (Corixidae) — сямейства насякомых з атраду клапоў. У сямействе апісана каля 550 відаў.
Апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Клапы дробных і сярэдніх памераў; у даўжыню дасягаюць ад 1,5 да 15 мм. Пярэднія лапкі аднасегментныя, звычайна пашыраныя ў лапатачку. Хабаток не раздзелены. Галава вертыкальная, падагнутая пад грудзі. Простых вочак няма[1].
Экалогія
[правіць | правіць зыходнік]Сілкуюцца як жывёльнай і расліннай ежай. У перыяд цвіцення вады прадстаўнікі падсямейства Micronectinae сілкуюцца пераважнай водарасцямі і цыянабактэрыямі. Прадстаўнікі родаў Callicorixa, Glaenocorisa, Arctocorisa, Cenocorisa і іншыя з’яўляюцца драпежнікамі, сілкуюцца лічынкамі двукрылых, чарвякоў і ракападобных. Ва ўмовах галадання самкі могуць есці ўласныя яйцы[3].
Роды
[правіць | правіць зыходнік]- Acromocoris
- Agraptocorixa
- Archaecorixa
- Arctocorisa
- Bakharia
- Bumbacorixa
- Callicorixa
- Cenocorixa
- Centrocorisa
- Corisella
- Corixa
- Corixalia
- Corixonecta
- Corixopsis
- Cristocorixa
- Cymatia
- Dasycorixa
- Diacorixa
- Diapherinus
- Diaprepocoris
- Ectemnostegella
- Gazimuria
- Glaenocorisa
- Graptocorixa
- Haenbea
- Heliocorisa
- Hesperocorixa
- Liassocorixa
- Linicorixa
- Lufengnacta
- Mesocorixa
- Mesosigara
- Micronecta
- Morphocorixa
- Neocorixa
- Neosigara
- Palmacorixa
- Palmocorixa
- Paracorixa
- Parasigara
- Pseudocorixa
- Ramphocorixa
- Ratiticorixa
- Shelopuga
- Siculicorixa
- Sigara
- Sigaretta
- Synaptonecta
- Tenagobia
- Trichocorixa
- Velocorixa
- Venacorixa
- Vulcanicorixa
- Xenocorixa
- Yanliaocorixa
Зноскі
- ↑ а б Мамаев Б. М. , Медведев Л. Н. , Правдин Ф. Н. Определитель насекомых европейской части СССР. — М.: Просвещение, 1976. — С. 265. — 87 с.
- ↑ Канюкова 2006, с. 48.
- ↑ Канюкова 2006.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Канюкова Е. В. Водные полужесткокрылые насекомые (Heteroptera: Nepomorpha, Gerromorpha) фауны России и сопредельных стран / Ответственные редакторы А .С. Лелей и А. Н, Купянская. — Владивосток: Дальнаука, 2006. — 297 с. — 300 экз. — ISBN 5-8044-0645-0.