Гульельма Чардзі

Гульельма Чардзі
Дата нараджэння	13 верасня 1842(1842-09-13)[…]
Месца нараджэння	Венецыя, правінцыя Венецыя[d], Ламбарда-Венецыянскае каралеўства, Аўстрыйская імперыя
Дата смерці	5 кастрычніка 1917(1917-10-05)[…] (75 гадоў)
Месца смерці	Венецыя, правінцыя Венецыя[d], Венета, Італія
Грамадзянства	Ламбарда-Венецыянскае каралеўства  Каралеўства Італія
Дзеці	Emma Ciardi[d]
Род дзейнасці	мастак
Жанр	ландшафтны архітэктар[d]
Вучоба	Венецыянская акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гульельма Чардзі (Ч’ярдзі) (іт. Guglielmo Ciardi; 13 верасня 1842, Венецыя — 5 кастрычніка 1917, там жа) — італьянскі жывапісец-марыніст і пейзажыст.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Венецыі ў 1842 годзе. Сын аўстрыйскага дзяржаўнага службоўца.

З 1861 года навучаўся ў Венецыянскай акадэміі мастацтваў, дзе навучаўся ў Федэрыка Моя і Даменіка Бразаліна. З 1894 года выкладаў у альма матэр.

Жыў і працаваў у Венецыі, адкуль рабіў паездкі на эцюды ў іншыя месцы Італіі, у прыватнасці ў Фларэнцыю ў 1868 годзе, дзе пасябраваў з Джавані Коста і групай мастакоў Мак’ялі. Прабыўшы некаторы час у сельскай мясцовасці ў ваколіцах Рыма, затым адправіўся ў Неапаль, дзе пазнаёміўся з Філіпа Паліцы. Пасля вяртання ў Венецыю аднавіў свой рэгулярны ўдзел у выставах Акадэміі мастацтваў. Палотны Чардзі экспанаваліся ім таксама на выставах у Мілане, Турыне, Генуі, Фларэнцыі і Неапалі ў 1870-х — 1880-х гг. Прымаў удзел у Міланскім Трыенале, выставах у Турыне 1898 года і Венецыянскай біенале з 1895 па 1914 г.

У 1915 г. быў паралізаваны і памёр праз два гады ў Венецыі.

Яго дзеці, Бепэ (1875—1932) і Эма (1879—1933), таксама сталі мастакамі.