Дзьюла Багі
Дзьюла Багі | |
---|---|
венг.: Baghy Gyula | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 13 студзеня 1891[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 18 сакавіка 1967[1] (76 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Gyula Baghy[d] |
Маці | Mária Bodrogi[d] |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | акцёр, раманіст, паэт, выдавец, эсперантыст, пісьменнік |
Жанр | лірыка |
Мова твораў | эсперанта |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Дзью́ла Ба́гі (венг.: Gyula Baghy), на эсперанта звычайна падпісваўся эсперантызаванай формай імя Julio, ужываў псеўданім Jobo (13 студзеня 1891[1], Сегед[1] — 18 сакавіка 1967[1], Будапешт, Венгрыя[1]) — вядомы венгерскі эсперантыст, паэт і празаік на эсперанта.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 13 студзеня 1891 года ў Сегедзе ў тэатральнай сям’і. Бацька быў акцёрам, а маці — суфлёрам. Пасля заканчэння школы Дзьюла наследаваў бацькам, да пачатку Першай сусветнай вайны працаваў акцёрам і рэжысёрам. З эсперанта Дзьюла пазнаёміўся ў 1911 годзе.
Першая сусветная вайна спыніла яго акцёрскую кар’еру. Каля шасці гадоў ён правёў у сібірскіх лагерах для ваеннапалонных, дзе вёў актыўную эсперанта-дзейнасць, арганізуючы курсы эсперанта і міжнародную перапіску (потым ён апіша гэтыя падзеі ў некаторых сваіх творах). Пасля вяртання ў Венгрыю да самой смерці ён быў адным з вядучых дзеячаў міжнароднага эсперанта-руху — арганізоўваў курсы, займаў кіруючыя пасты ў некаторых арганізацыях, супрацоўнічаў з літаратурнымі часопісамі, быў адным з рэдактараў уплывовага эсперанта-часопіса «Літаратурны свет» (эспер.: Literatura mondo).
Памёр 18 сакавіка 1967, у Будапешце.
Эсперанта-дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Нягледзячы на сваю актыўную арганізацыйную дзейнасць, Дзьюла стаў вядомы ў першую чаргу як паэт і празаік. Яго творы характарызуюцца ідэалізмам і чалавекалюбствам; яго дэвізам было сцвярджэнне: «Любоў стварае свет, свет захоўвае чалавечнасць, чалавечнасць — вышэйшы ідэал». Акрамя гэтага, у асобных яго творах ён выступае і як тонкі сатырык, і як цікавы мысляр. Шмат у чым яго погляды адпавядалі «ўнутранай ідэі» эсперанта і знаходзілі шырокую падтрымку сярод простых эсперантыстаў.
Багі, якога ласкава называлі Татам, выразіў тыя пачуцці, якія з самага пачатку былі каштоўнымі для ўсіх эсперантыстаў… Ён пазбягаў сувязі з вядомымі палітыка-ідэалагічнымі пазіцыямі і такім чынам дапамог сярэднестатыстычнаму эсператнысту, які быў далёкі ад палітыкі, звязаць сябе з яго ідэалам чалавечага брацтва.
Арыгінальны тэкст (эсп.)Baghy, karese nomata Paĉjo, esprimis senton, kiu dekomence estis karaj al la esperantistoj... Li evitis ligi sin al konataj politikaj-ideologiaj pozicioj kaj tiamanere helpis al la meza nepolitikema esperantisto identigi sin kun lia idealo de homa frateco.
— У. Лінс (нямецкі гісторык, аўтар некалькіх твораў аб гісторыі эсперанта)
Дзьюла Багі быў аўтарам шматлікіх паэтычных зборнікаў, аповесцяў, раманаў, падручнікаў эсперанта, тэатральных твораў. На шматлікіх Сусветных кангрэсах эсперантыстаў ён прымаў удзел у тэатральных пастаноўках, шмат з якіх рэжысіраваў сам. Быў членам Акадэміі эсперанта.
Яго вучэбная аповесць «Зялёнае сэрца» (эспер.: La verda koro; назву трэба разумець як «сэрца эсперантыста» ці больш шырока як «сэрца, напоўненае гуманізмам») да нашага часу адна з найбольш папулярных падручнікаў эсперанта.
Стыль твораў Багі вылучаецца прастатой і зразумеласцю. Ён быў прыхільнікам «простага» эсперанта і актыўна палемізаваў з прыхільнікамі «багатага» эсперанта, якія ўводзілі шматлікія неалагізмы (адным з такіх апанентаў Багі быў другі выдатны венгерскі эсперантыст Кальман Калачай, з якім Багі, тым не менш актыўна супрацоўнічаў).
Менавіта з ініцыятывы Багі 15 снежня (дзень нараджэння ініцыятара эсперанта Лазара Заменгофа) адзначаецца эсперантыстамі яшчэ і як Дзень эсперантамоўнай кнігі.
Асноўныя творы
[правіць | правіць зыходнік]У ніжэйпрыведзеным спісе пазначаны толькі год першага выдання. Большасць твораў Багі шматразова перавыдавалі; некаторыя перакладзены на нацыянальныя мовы.
- «Preter la vivo» (Міма жыцця, паэтычны зборнік; 1922)
- «Viktimoj» (Ахвяры, раман; 1925) — раман апавядаючы аб жыцці ваеннапалонных у Сібіры, раман шмат у чым аўабіяграфічны
- «Pilgrimo» (Пілігрым, паэтычны зборнік; 1926)
- «Dancu, marionetoj» (Танчыце, марыянеткі, зборнік апавяданняў; 1927)
- «Migranta plumo» (Блукаючае пяро, апавяданні і вершы, пераклады; 1929) — у гэтым зборніку Д. Багі асцярожна эксперыментуе з формамі і паэтычнай мовай.
- «Hura» (Ура, раман; 1930) — сатырычны і часткова утапічны твор, які нярэдка прызнаецца найбольш выдатным творам Багі. Аўтар планаваў напісаць працяг пад назвай «Insulo de Espero» (Востраў надзеі), але чарнавікі былі страчаны падчас Другой сусветнай вайны.
- «Printempo en la aŭtuno» (Вясна восенню, раман; 1931 лірычны твор аб першым каханні)
- «La vagabondo kantas» (Бадзяга спявае, паэтычны зборнік, 1933)
- «Verdaj donkiĥotoj» (Зялёныя Донкіхоты, зборнік апавяданняў і скетчаў; 1933; слова «зялёныя» гэта канатацыя да «Унутранай ідэі» эсперанта)
- «Sur sanga tero» (На акрываўленай зямлі, раман; 1933) — працяг і распрацоўка рамана «Viktimoj»
- «La Teatra korbo» (Тэатральны кошык, невялікія замалёўкі; 1934)
- «La verda koro» (Зялёнае сэрца, вучэбная аповесць для пачынаючых; 1937; назву трэба разумець як «сэрца эсперантыста» ці «сэрца, напоўненае гуманізмам») — аўтабіяграфічная аповесць пра падзеі Грамадзянскай вайны на Далёкім Усходзе. Аповесць напісана спецыяльна для пачынаючых эсперантыстаў і выкарыстоўвае спачатку просты эсперанта, але граматычны і лексічны матэрыял паступова ўскладняецца ад раздзела да раздзела; вытрымала шмат перавыданняў і дагэтуль папулярная.
- Sonĝe sub pomarbo (У мроях пад яблыняй, лірычная трохактовая вершаваная камедыя; 1958)
- «Koloroj» (Колеры, апавяданні; 1960)
- «Aŭtuna foliaro» (Асенняя лістота, паэтычны зборнік; 1965)
- «Ĉielarko» (Вясёлка, казкі ў вершах, 1966)
- «En maskobalo» (На маскарадзе, пяць невялікіх тэатральных твораў; 1977)
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в г д е ё ж Gorecka H., Korĵenkov A. Nia diligenta kolegaro: Biografioj de 200 eminentaj esperantistoj — Litova Esperanto-Asocio, Sezonoj, 2018. — 500 экз. Праверана 26 сакавіка 2021.