Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Беразіно)
Каталіцкі храм | |
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі | |
---|---|
![]() Касцёл Унебаўзяцця Святой Марыі Панны ў Беразіно перад пажарам, 1914 г. | |
53°49′58″ пн. ш. 28°58′38″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Горад | Беразіно |
Канфесія | Рымска-каталіцкая царква |
Дата пабудовы | 1644 год |
Дата скасавання | 1914 |
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі — колішні драўляны каталіцкі храм у г. Беразіно (Мінская вобласць).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Biareza%C5%84%2C_Ka%C5%9Bcielny._%D0%91%D1%8F%D1%80%D1%8D%D0%B7%D0%B0%D0%BD%D1%8C%2C_%D0%9A%D0%B0%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B_%281910%29.jpg/220px-Biareza%C5%84%2C_Ka%C5%9Bcielny._%D0%91%D1%8F%D1%80%D1%8D%D0%B7%D0%B0%D0%BD%D1%8C%2C_%D0%9A%D0%B0%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B_%281910%29.jpg)
Вялікі канцлер літоўскі Леў Сапега па распараджэнні караля Рэчы Паспалітай Яна Казіміра 24 верасня 1641 года заклаў у мястэчку на рынкавай плошчы драўляны касцёл. Будаўніцтва касцёла была скончана ў 1644 годзе. Гэты касцёл быў названы ў імя Найсвяцейшай Багародзіцы Кармельскай.
Пазней касцёл быў перайменаваны на тытул Унебаўзяцця Дзевы Марыі. На гэты раз фундатарам выступіла графіня Вансовіч.
У 1818 годзе побач з касцёлам паставілі драўляную двух’ярусную званіцу.
У 1844 годзе на сродкі графіні храм быў рэканструяваны і пры гэтым захаваў свае класічныя стылявыя рысы. Асабліва цікавым архітэктурным прыёмам яго з’яўлялася наяўнасць калон на абодвух бакавых фасадах.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/Biareza%C5%84%2C_Ka%C5%9Bcielny._%D0%91%D1%8F%D1%80%D1%8D%D0%B7%D0%B0%D0%BD%D1%8C%2C_%D0%9A%D0%B0%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B_%281901-14%29.jpg/220px-Biareza%C5%84%2C_Ka%C5%9Bcielny._%D0%91%D1%8F%D1%80%D1%8D%D0%B7%D0%B0%D0%BD%D1%8C%2C_%D0%9A%D0%B0%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B_%281901-14%29.jpg)
У 1897 годзе на сродкі графа Аўгуста Патоцкага касцёльная тэрыторыя была абнесена агароджай з цэглы. Уваход на гэтую тэрыторыю пазначылі брамай з цэглы, якую абтынкавалі і пабялілі. Справа ад брамы была ўбудаваная ў агароджу званіца. Драўляная плябанія размяшчалася на другім баку вуліцы.
У пачатку XX стагодзя парафія налічвала каля 7000 вернікаў. Мела філіяльныя касцёлы ў Багушэвічах і Раванічах. У Беразіно дзейнічала драўляная капліца на каталіцкіх могілках па вул. Мультана. У 1930 гадах капліцу закрылі, а потым яна разбурылася пасля вайны.
Касцёл згарэў падчас пажару ў 1914 годзе[1].