Перайсці да зместу

Нарыман Рыдванавіч Аліеў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Нарыман Рыдванавіч Аліеў
укр.: Наріман Алієв
Дата нараджэння 15 снежня 1992(1992-12-15)[1] (31 год)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, мантажор
Узнагароды
Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны
IMDb ID 5854210
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аліеў.

Нарыман Рыдванавіч Аліеў (укр.: Наріман Рідьванович Алієв; крымскатат.: Nariman Ridvan oğlu Aliyev; нар. 15 снежня 1992, Пэтрыўка, Аўтаномная Рэспубліка Крым, Украіна) — украінскі рэжысёр і сцэнарыст крымскататарскага паходжання. Лаўрэат прэміі кінакрытыкаў «Кінакола» 2019 года (лепшы рэжысёр і лепшы фільм). Вядоўца і стваральнік падкаста «Мінкультпрывіт».

Работы рэжысёра былі прадстаўлены на галоўных фестывалях Украіны (Адэскі міжнародны кінафестываль, Wiz-Art, кінафестываль «Молодость»).

Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны (2020).[2]

Біографія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарыман Аліеў нарадзіўся 15 снежня 1992 года ў сяле Пэтрыўка Краснагвардзейскага раёна Крыма.

У 2009 годзе скончыў Пэтрыўскую сярэднюю школу I-III ступеняў № 1.

У 2013 годзе атрымаў ступень бакалаўра рэжысуры тэлебачання і кіно ў Інстытуце экранных мастацтваў. Майстэрня Алега Фіялко.

У 2014 годзе атрымаў дыплом спецыяліста па рэжысуры тэлебачання ў КНУТКіТ імя І. К. Карпенка-Карыё.

У 2016 годзе быў намінаваны на «Хрустальнага мядзведзя» Берлінскага міжнароднага кінафестывалю за кароткаметражны фільм «Без цябе».[3]

Член Украінскай кінаакадэміі з 2017 года.[4]

Член Еўрапейскай кінаакадэміі з 2019 года.[5]

Член грамадскага савета Украінскага оскараўскага камітэта з 2019 года.[6]

Дэбютны мастацкі фільм Нарымана Аліева «Дадому» (2019) быў адабраны ў конкурсную праграму «Асаблівы погляд» 72-га Канскага міжнароднага кінафестывалю.[7]

Галоўную ролю ў гэтым фільме, у прыватнасці, атрымаў акцёр і рэжысёр Ахтэм Сейтаблаеў. Канцэпцыя найперш мела выгляд роўд-муві пра Бацькаўшчыну стваральніка ідэі.[8] Кінапрадзюсер — Уладзімір Яцэнка.[9] Матывацыя Нарымана Аліева — стварэнне новага ўкраінскага кіно. Таксама гэтая стужка была абраная ўкраінскім прэтэндэнтам на прэмію «Оскар».

Зараз рэжысёр актыўна займаецца стварэннем і папулярызацыяй новага праекта пад назвай «ОРТАЛАН», тэма якога датычыцца гісторыі крымскіх татараў.[10]

Інтарэсы рэжысёра ляжаць перш за ўсё ў асвятленні сямейных адносін, лініі бацькоў і дзяцей.[11]

24 лютага 2022 года, у дзень расійскага ўварвання, Нарыман знаходзіўся ў Львове. З першых дзён уварвання ўдзельнічаў у зборы сродкаў на гуманітарныя патрэбы.[12]

Зноскі

  1. ↑ Nariman Aliev // https://www.adorocinema.com/personalidades/personalidade-871597/
  2. ↑ Указ президента України від 27 червня 2020 года № 254/2020 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України»
  3. ↑ Короткометражку Sensiz покажуть у Берліні. Архівавана 13 липня 2016. «День». 20 січня 2016. Архів оригіналу за 21 січня 2016. Процитовано 20 січня 2016.
  4. ↑ Список членів Української Кіноакадемії. Архівавана з першакрыніцы 24 березня 2019.
  5. ↑ Наріман Алієв став членом Європейської кіноакадемії. БУК. Архівавана з першакрыніцы 2 грудня 2020. Праверана 02.06.2019.
  6. ↑ У Держкіно повідомили про початок формування Українського Оскарівського комітету (укр.). detector.media (10 лютага 2019). Архівавана з першакрыніцы 7 серпня 2019. Праверана 7 жніўня 2019.
  7. ↑ Український фільм «Додому» візьме участь у конкурсі Каннського кінофестивалю. Детектор медіа. Архівавана з першакрыніцы 18 квітня 2019. Праверана 18.04.2019.
  8. ↑ Нариман Алиев — Forbes.ua (руск.). forbes.ua. Архівавана з першакрыніцы 1 березня 2022. Праверана 21 мая 2022.
  9. ↑ Участник Берлинале Нариман Алиев снимет новую историю о крымских татарах (англ.). Без Табу (3 лістапада 2017). Праверана 1 ліпеня 2023.
  10. ↑ Нариман Алиев начал работу над новым фильмом – ORTALAN (руск.). 24 Канал (30 верасня 2021). Праверана 1 ліпеня 2023.
  11. ↑ Режиссер Нариман Алиев: О нас за границей знают не больше, чем мы о Венесуэле или Сирии. Українська правда _Життя. Архівавана з першакрыніцы 23 січня 2022. Праверана 21 мая 2022.
  12. ↑ Наріман Алієв: благодійні покази, аукціони й пісні Іво Бобула за донат на ЗСУ • Ukraїner. Процитовано 1 липня 2023.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Нарыман_Рыдванавіч_Аліеў"