Перайсці да зместу

Па дзікіх стэпах Забайкалля

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

«Па дзікіх стэпах Забайкалля» (арыгінальная назва «По диким степям Забайкалья», часам «Бродяга») — руская песня на словы Івана Кандрацьева, ураджэнца Беларусі. Песня стала шырока вядомай з пачатку 1900-х гадоў, але ў асяродку вязняў у Сібіры спявалася яшчэ ў 1880-я гады. Вядомасць песні прывяла да таго, што яе з часам сталі лічыць народнай. Даследчык спадчыны Івана Кандрацьева прафесар доктар культуралогіі Аляксандр Смолік, грунтуючыся на шматлікіх фактах, сцвярджае, што аўтарам слоў гэтай песні з’яўляецца Кандрацьеў. [1] Некаторыя расійскія даследчыкі таксама лічаць аўтарам гэтага твора Івана Канрацьева.

У дыскаграфіі выканаўцаў пачатку 20-га стагоддзя гэта песня пад назвай «Бродяга» даецца з аўтарствам слоў Івана Кандрацьева.

У сучаснай Расіі выконвалася народнай артысткай Расіі Жаннай Бічэўскай, групай «Мангол Шуудан», групай «ЧайФ».

У Польшчы на рускай мове гэту песню выконваў ураджэнец Беларусі Чэслаў Неман.

Пераклады песні

[правіць | правіць зыходнік]

Верш «По диким степям Забайкалья» перакладзены на беларускую мову паэтам і музыкантам Вітаўтам Мартыненкам. Пераклад вызначаецца высокай паэтычнай культурай, майстэрскай перадачай мастацкага каларыту кандрацьеўскага твора. Верш на беларускай мове захаваў форму, стыль і рытм арыгінала. Мартыненка не прытрымліваўся літаральнага перакладу, тым не менш з выключнай дакладнасцю каларытнымі беларускімі словамі і выразамі перадаў адметнасць радкоў песні. [1]

На польскую мову верш перакладзены Мартай Бэллан (Marta Bellan). [2] Выконваўся Чэславам Нэманам ва ўласнай аранжыроўцы. [3]

Арыгінальны тэкст песні

[правіць | правіць зыходнік]
По диким степям Забайкалья,
Где золото роют в горах,
Бродяга, судьбу проклиная,
Тащился с сумой на плечах.
Идёт он густою тайгою,
Где пташки одни лишь поют,
Котёл его сбоку тревожит,
Сухие коты ноги бьют.
На нём рубашонка худая,
И множество разных заплат,
Шапчонка на нём арестанта
И рваный тюремный халат.
Бежал из тюрьмы тёмной ночью,
В тюрьме он за правду страдал.
Идти дальше нет уже мочи —
Пред ним расстилался Байкал.
Бродяга к Байкалу подходит,
Рыбацкую лодку берёт
И грустную песню заводит,
Про Родину что-то поёт.
«Оставил жену молодую
И малых оставил детей,
Теперь я иду наудачу,
Бог знает, увижусь ли с ней!»
Бродяга Байкал переехал,
Навстречу — родимая мать.
«Ах, здравствуй, ах, здравствуй, мамаша,
Здоров ли отец мой да брат?»
«Отец твой давно уж в могиле,
Сырою землёю зарыт,
А брат твой давно уж в Сибири,
Давно кандалами гремит».
«Пойдём же, пойдём, мой сыночек,
Пойдём же в курень наш родной,
Жена там по мужу скучает,
И плачут детишки гурьбой».


Тэкст песні ў перакладзе на беларускую мову

[правіць | правіць зыходнік]

Пераклад Вітаўта Мартыненкі

БАДЗЯГА

Па стэпах чужых Забайкальля,
Дзе золата поўна ў гарах,
Бадзяга на лёс наракае
Ды цягнецца з кайстрай без сна.
Кашулька на ім састарэла,
Што лапінаў болей на ёй,
Картуз арыштанцкі ня грэе,
Чугай жа – турэмны – ня свой.
Даў цягу з турмы цёмнай ноччу,
Пакуты за праўду трываў.
Ды йсьці болей ногі ня хочуць,
А далей чакае Байкал.
Да возера ўрэшце падходзіць
І човен рыбацкі бярэ,
Стамлённыя цягліцы ўзводзіць
Ды вёслы натужна дзярэ.
Заводзіць самотныя сьпевы
Пра край свой забраны і дом.
Айчыны гаротнай павевы
Настрой разьвярнулі ўверх дном.
Нат вецер яму падпявае:
Навошта спяшаесься ты?
Стамленае сэрца ня знае,
Што хата і вёска пусты.
Бадзяга Байкал перадолеў,
Да матчынай хаты дайшоў,
А думкамі ўсё у няволі,
Чакае бацькоў-сваякоў.
І вось яна, родная хата,
І маці насустрач ідзе.
Бадзяга пытае: “Дзе тата?
І Янка, браточак, мой дзе?
– Твой бацька ляжыць у магіле,
Зямлёй прыхаваны даўно,
А брат апынуўся ў Сібіры,
Дзе цягне чужое ярмо.
Са стэпаў, лясоў Забайкальля,
Праз немач, сьнягі і вятры
Бадзяга вярнуўся да краю,
Скуль збег ад чужынскай муштры. [4]

Зноскі

  1. а б Аляксандр Смолік. Божы дар Івана Кандрацьева — Мінск: БДУКМ, 2013. ISBN 978-985-522-075-7
  2. «Włóczęga» - тэкст песні (польск.)
  3. «Włóczęga» - песня ў выкананні Ч.Немэна (польск.)
  4. Беларускія песні і гімны: зб. песень // уклад., аўтар арт. Сымон Барыс. — Мінск: А.М.Вараксін, 2012. ISBN 978-985-7035-49-6
  • [1] Архівавана 11 кастрычніка 2010. По Диким Степям Забайкалья (руск.)
  • [2] Кондратьев Иван Кузьмич (руск.)
  • [3] Архівавана 16 красавіка 2016. У Каловічах зладзілі свята ў гонар земляка
  • [4] Архівавана 17 чэрвеня 2015. Імя аўтара сусветна вядомай песні Івана Кандрацьева “По диким степям Забайкалья” вярнуў землякам яго аднавясковец ("Рэгіянальная газета")
  • Иван Абрамович Назаров, Встречи и письма, Владимир, 1957. (руск.)