Перайсці да зместу

Паліфем (лапіф)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Паліфе́м (стар.-грэч.: Πολύφημος, «які шмат разоў згаданы ў песнях і легендах») - у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] — лапіф, сын Элата і Гіпы (ці Гінеі[2]), з Ларысы. Паводле Еўфарыёна, сын Пасейдона[3].

Паліфем быў удзельнікам бітвы кентаўраў і лапіфаў, яго згадвае ў сваім апавяданні Нестар[4].

Удзельнік паходу арганаўтаў[5]. Паводле версіі, каханы Геракла[6]. Ён не дабраўся з іншымі арганаўтамі да Калхіды — дапамагаючы Гераклу шукаць Гіласа, Паліфем не паспеў на карабель, і арганаўты адплылі без іх (або Геракл сам адплыў, а Паліфем застаўся шукаць[7]).

Калі ён не знайшоў Гіласа, Паліфем застаўся ў Місіі, заснаваў горад Кіяс, дзе стаў валадарыць[8]. Пазней ён загінуў у халібаў, там яго магіла[9].

Зноскі

  1. Мифы народов мира. М., 1991—1992. В 2 т. Т. 2. С. 322.
  2. Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.3. С. 122.
  3. Схолии к Аполлонию Родосскому. Аргонавтика I 40 // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С. 23.
  4. Гамер. Іліяда I 264.
  5. Апалоній Родаскі. Арганаўтыка I 40—43; Валерый Флак. Арганаўтыка I 457; Гігін. Міфы 14 (з.23).
  6. Г. Сексуальная жизнь в Древней Греции. М., 2003. С.397, з Псеўда-Клімента Рымскага.
  7. Антанін Ліберал. Метамарфозы 26, 5.
  8. Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 9, 16.19.
  9. Апалоній Родаскі. Арганаўтыка IV 1468; Гігін. Міфы 14 (з.34).