Судзіслаў Уладзіміравіч

Судзіслаў Уладзіміравіч
Судзіслаў Уладзіміравіч
князь пскоўскі
	1014 — 1036
Нараджэнне	Кіеў, Кіеўская Русь;
Смерць	1063; Кіеў, Кіеўская Русь;
Месца пахавання	Кіеў;
Род	Рурыкавічы
Бацька	Уладзімір Святаславіч
Веравызнанне	праваслаўе
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Судзіслаў Уладзіміравіч (пам. 1063) -- князь пскоўскі (1014—1036). Шануецца як мясцовы святы прападобны (пустэльнік) у Саборы ўсіх прападобных і Саборы пскоўскіх святых.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын вялікага князя кіеўскага Уладзіміра Святаславіча. Названы ўнікальным для роду Рурыкавічаў імем, пазней вядомым толькі па-за княжацкай дынастыяй. У спісах сыноў Уладзіміра называецца апошнім; магчыма, быў самым малодшым.

Паводле Ніканаўскага летапісу, калі ў 1014 годзе пачалася барацьба Яраслава з бацькам, Уладзімір вылучыў з Наўгародскага княства (маецца на ўвазе палітычны інстытут, тэрытарыяльная назва — Наўгародская зямля) — Пскоў і аддаў Судзіславу, што здаецца імаверным, бо пазней, паводле Аповесці мінулых часоў, брат Яраслаў трымаў яго ў зняволенні менавіта ў гэтым горадзе. Нічога не вядома пра ўдзел Судзіслава ва ўсобіцы Уладзіміравічаў 1015—1019 гадоў, аднак падчас барацьбы за ўладу паміж Яраславам, Мсціславам Тмутараканскім і Брачыславам Полацкім, ён, імаверна, аказаўся небяспечным для Яраслава і той яго ізаляваў. Па смерці Мсціслава ў 1036 годзе Яраслаў раптам захапіў Судзіслава і ліквідаваў Пскоўскае княства.

Судзіслаў сідзеў у турме 23 гады, перажыў Яраслава і быў апошнім жывым сынам Уладзіміра. Пляменнікі-«трыумвіры» Ізяслаў, Святаслаў і Усевалад у 1059 годзе вызвалілі дзядзьку і прывялі да прысягі (як старэйшы іх на пакаленне, паводле дынастычных паняццяў, ён мусіў займаць кіеўскі сталец) з адмовай ад вялікага кіеўскага княжанне. Судзіслаў стаў манахам у Кіеўскім Георгіеўскім манастыры, дзе і памёр у 1063 годзе.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Псковская 2-я и Софийская 1-я летопись // Полное собрание русских летописей. — СПб., 1851. — Т. 5. — 656 с.
Войтович Л. Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: Інститут українознавства ім. І.Крип’якевича, 2000. — 649 с. — ISBN 966-02-1683-1. (укр.)
Карпов А. Ю. Владимир Святой. — 2-е изд., испр. и доп. — М.: Молодая гвардия, 2004. — 454 с. — (Жизнь замечательных людей: Серия биографий; Вып. 1114 (914)). — 5 000 экз. — ISBN 5-235-02742-6.