Ізяслаў Яраславіч
Ізяслаў Яраславіч | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
|
|
Нараджэнне |
1024 |
Смерць |
3 кастрычніка 1078 |
Месца пахавання | |
Род | Рурыкавічы |
Бацька | Яраслаў Уладзіміравіч |
Маці | Інгігерда |
Жонка | Гертруда Польская[1] |
Дзеці | Яраполк Ізяславіч[2], Святаполк Ізяславіч і Мсціслаў Ізяславіч |
Дзейнасць | палітык |
![]() |
Ізяслаў Яраславіч, у хрышчэнні Дзмітрый (1024 — 3 кастрычніка 1078) — князь тураўскі і вялікі князь кіеўскі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Старэйшы сын Яраслава Мудрага. Княжыў у Тураве, напэўна, з 1042 года, у 1052 годзе атрымаў і сталец у Ноўгарадзе.
Пасля смерці бацькі (1054) стаў вялікім князем кіеўскім. У 1058 годзе здзейсніў паход на вярхоўі Акі і перамог голядзь. У 1067 годзе з братамі Святаславам і Усеваладам ваяваў супраць полацкага князя Усяслава Брачыславіча, удзельнічаў у бітве на Нямізе. Падчас перамоў каля Ршы падступна захапіў Усяслава ў палон і пасадзіў у цямніцу ў Кіеў. У выніку народнага паўстання ў 1068 годзе Ізяслаў Яраславіч сагнаны са стальца.
У 1069 годзе з дапамогай польскага караля Баляслава вярнуўся ў Кіеў, потым прагнаў Усяслава і з Полацка, пасадзіў там свайго сына Мсціслава Ізяславіча, а потым Святаполка Ізяславіча. У 1073 годзе вымушаны пакінуць Кіеў, у 1077 годзе зноў заняў кіеўскі сталец. У Тураў на княжанне паслаў сына Яраполка Ізяславіча. Загінуў у міжусобнай вайне пад Чарнігавам.
Адзін са складальнікаў «Рускай праўды». Віслыя свінцовыя пячаткі Ізяслава Яраславіча выяўлены пры археалагічных раскопках у Ваўкавыску, Тураве, Брэсце.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Штыхаў Г. Ізяслаў Яраславіч // БЭ ў 18 т. Т. 7. Мн., 1998.