Тафрынальныя
Тафрынальныя | |||||||||||||||||
Тафрынія слівавая (Taphrina pruni). Мікраструктуры і пашкоджаны грыбам плод. Малюнак 1892 года | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Taphrinales Gaum. et C.W. Dodge, 1928 | |||||||||||||||||
Сямействы | |||||||||||||||||
|
Тафрынальныя (Taphrinales) — парадак грыбоў-аскаміцэтаў, уваходзіць у монатыпны клас тафрынаміцэты (Taphrinomycetes), або архіяскаміцэты (Archiascomycetes Nishida & Sugiy. 1994).
Усе вядомыя прадстаўнікі — паразіты вышэйшых раслін, якія выклікаюць розныя паталагічныя змены: утварэнне галаў і іншых дэфармацый лісця і пабегаў, плямістасць, «вядзьмарскія венікі», паразы пладоў, званыя «кішэнькамі» або «дутымі пладамі» (насенне не развіваецца, у яблыку утвараецца паражніна). Могуць існаваць у міцэліяльнай або дражджавой форме, прычым міцэліяльныя формы з’яўляюцца аблігатнымі біятрофамі і развіваюцца толькі ў тканках пашкоджанай расліны, а тафрынавыя дрожджы вядуць сапратрофны лад жыцця і размножваюцца бясполым спосабам (пачкаванне).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Тафрына́льныя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 462—463. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Тафрына́льныя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 89. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
- Kirk P. M., Cannon P. F., Minter D. W., Stalpers J. A. et al. Ainsworth & Bisby's Dictionary of the Fungi. — CAB International, 2008. — P. 678. — ISBN 978-0-85199-826-8.