Хайпудырская губа
| Хайпудырская губа | |
|---|---|
| руск. Хайпудырская губа | |
 | |
| 68°27′55″ пн. ш. 59°29′39″ у. д.HGЯO | |
| Вышэйстаячая акваторыя | Пячорскае мора |
| Краіна | |
| Тып | губа |
| Сярэдняя велічыня прыліва | 1 м |
| Сярэдняя глыбіня | 1—2 м |
| Упадаюць | Мора-Ю (Хайпудыра), Каратаіха |
Хайпуды́рская губа́ (руск.: Хайпуды́рская губа[1]) — заліў у паўднёва-ўсходняй частцы Пячорскага мора, каля ўзбярэжжа Ненецкай аўтаномнай акругі Архангельскай вобласці Расіі.
Даўжыня Хайпудырскай губы 46 км, шырыня каля ўваходу 15 км, у сярэдняй частцы — 33 км. Глыбіні 1—2 м. Заходнія берагі высокія і абрывістыя, ўсходнія — нізкія, з водмелямі. Прылівы паўсутачныя, вышынёй каля 1 м.
У губу ўпадаюць рэкі Мора-Ю (Хайпудыра) і Каратаіха.
Зноскі
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 584. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Хайпуды́рская губа́ // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 697. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Хайпудырская губа // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. (руск.) / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 584. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.).
- Хайпудырская губа // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
- Хайпуды́рская губа́ // География России. / Главный редактор А. П. Горкин. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1998. (руск.)
- Хайпуды́рская губа́ // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 521. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.