Шчугар
Выгляд
Шчугар | |
---|---|
руск. Щугор | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 300 км |
Басейн | 9 660 км² |
Расход вады | 252[1] м³/с |
Вадацёк | |
Выток | Паўночны Урал |
• Месцазнаходжанне | Паўночны Урал |
• Каардынаты | 63°11′09″ пн. ш. 59°14′07″ у. д.HGЯO |
Вусце | Пячора |
• Каардынаты | 64°15′12″ пн. ш. 57°35′25″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Пячора → Баранцава мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Рэспубліка Комі |
Код у ДВР | 03050100212103000062064 |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Шчу́гар, Шчугер (руск.: Щу́гор[1][2], руск.: Щугер[1]) — рака ў Еўрапейскай частцы Расіі, у Рэспубліцы Комі, правы прыток ракі Пячора.
Даўжыня ракі 300 км. Плошча вадазбору 9660 км². Сярэдні расход вады складае 252[1] м³/с, аб’ём сцёку — 7,953[1] км³/год. Выток ракі знаходзіцца на заходніх схілах Паўночнага Урала. Працякае па тэрыторыі нацыянальнага парка «Югыд ва»[3]. Упадае ў Пячору за 1037 км ад яе вусця[4]. Жыўленне ракі пераважна снегавое. Замярзае ў канцы кастрычніка, вызваляецца ад лёду ў пачатку чэрвеня.
Прытокі: Пеленкур’я, Хальмер’я, Нярт-Сюю, Глубнік, Сед-Ю, Шэр-Кыртаёль, Катя-Ёль, Кыртаёль і іншыя[4].
Зноскі
- ↑ а б в г д Фролова Н. Л. Щугор // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 676. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
- ↑ О национальном парке «Югыд ва» Архівавана 11 лістапада 2018. (руск.)
- ↑ а б Река Щугор // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Щу́гор // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 752. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Щугор // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 676. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)