Юлія Міхайлаўна Какошка
| Юлія Міхайлаўна Какошка | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 7 кастрычніка 1953 (71 год) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар |
|
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменніца, паэтка, празаік |
| Мова твораў | руская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі | |
Юлія Міхайлаўна Какошка (нар. 1953, Свярдлоўск) — руская пісьменніца, паэтэса і празаік. Сябра Саюзу расійскіх пісьменнікаў. Лаўрэатка Прэміі Андрэя Белага (1997) і Прэміі імя П. П. Бажова (2006).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася 7 кастрычніка 1953 года ў Свярдлоўску.
З 1971 да 1976 года вучылася на філалагічным факультэце Уральскага дзяржаўнага універсітэта і ў 1986 годзе на Вышэйшых курсах сцэнарыстаў і рэжысёраў. З 1976 да 1980 года працавала ў Свярдлоўскай бібліятэцы. З 1980 года — адміністратар хронікі, асістэнт рэжысёра і сцэнарыст Свярдлоўскай кінастудыі. З 1990 года — лабарант кафедры рыторыкі і выкладчык філалагічнага факультэта Уральскага федэральнага ўніверсітэта, адначасова з педагагічнай дзейнасцю была карэктарам часопіса «Урал»[1][2].
У якасці пісьменніцы, паэтэсы і празаіка друкавалася ў часопісах «Уральская новь», «Воздух», «Гвидеон», «Октябрь», «Урал», «Знамя» и «Комментарии». З под яе пяра выйшлі кнігі «У садах…» (1996) «Набліжэнне да ненапісанага» (2000), «Здзяйсненне ілжэсведчання» (2003), «Шэстваваць. Прыхапіць рог» (2008), «За мной сочаць дым і пясок» (2014), «Пад мостам і над мостам» (2016). Сябра Саюзу расійскіх пісьменнікаў.
У 1997 годзе «за прынцыпы пісьма, якія ўстанаўліваюць крохкую раўнавагу пішучага паміж маўчаннем, цяжкім словам і выяўленчасцю, якая дазваляе не руйнаваць працу сэрца — за зборнік апавяданняў «У садах ... » была ўдастоена Прэміі Андрэя Белага[3].
У 2006 годзе «за твор, які развівае традыцыі рускай метафарычнай прозы» была ўдостоена Прэміі імя П. П. Бажова.
Жыве ў горадзе Екацярынбургу.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- 1996 — «В садах…»
- 2000 — «Приближение к ненаписанному»
- 2003 — «Совершение лжесвидетельства»
- 2008 — «Шествовать. Прихватить рог»
- 2014 — «За мной следят дым и песок»
- 2016 — «Под мостом и над мостом»
Зноскі
- ↑ Кокошко Юлия Михайловна. Праверана 26 студзеня 2021.
- ↑ Кокошко Юлия Михайловна. Праверана 26 студзеня 2021.
- ↑ Юлия Кошко: биография. Премия Андрея Белого. Праверана 26 студзеня 2021.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Премия Андрея Белого: антология / сост. Б. Останин. — Москва : Новое лит. обозрение, 1978—2004. — 2005 г. — 654 с. — С. 343 — ISBN 5-86793-416-0.
- Маргиналы. Уральский андеграунд: живые лица погибшей литературы / Анна Сидякина. — Челябинск : Изд. дом «Фонд Галерея», 2004 г. — 312 с. — С.291 — ISBN 5-470-00068-0.