Ягор Андрэевіч Тамко

Ягор Андрэевіч Тамко
Ягор Андрэевіч Тамко
Дата нараджэння	3 жніўня 1935
Месца нараджэння	Лявонаўцы, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Дата смерці	1 красавіка 2008 (72 гады)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расія;
Месца пахавання	Смаленскія праваслаўныя могілкі;
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі ваенна-марскі інстытут[d];
Прыналежнасць	СССР, Расія
Род войскаў	Ваенна-Марскі Флот
Гады службы	1954—1992
Званне	віцэ-адмірал
Камандаваў	11-я дывізія АПЛ
Бітвы/войны	Халодная вайна;

Ягор Андрэевіч Тамко́ (3 жніўня 1935, в. Лявонаўцы, Мёрскі раён — 1 красавіка 2008, Санкт-Пецярбург) — віцэ-адмірал (1988), Герой Савецкага Саюза (1978).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Я. А. Тамко нарадзіўся ў вёсцы Лявонаўцы Віленскага ваяводства (зараз у Мёрскім раёне Віцебскай вобласці). Скончыў 10 класаў сярэдняй школы і працаваў піянерважатым і сакратаром камсамольскай арганізацыі ў Мёрскім раёне.

У Ваенна-Марскім Флоце з 1954 года. Вучыўся ў Севераморскім вышэйшым ваенным вучылішчы ў Архангельску. У 1957 годзе пераведзены ў Ленінградскае вышэйшае ваенна-марское вучылішча імя М. В. Фрунзэ, якое скончыў у 1958 годзе. З верасня 1958 года праходзіў службу на тарпедных катарах Паўночнага флоту. З 1962 года намеснік камандзіра па палітычнай частцы і старэйшы памочнік камандзіра падводнай лодкі «С-363»^[1].
У 1967 годзе скончыў Вышэйшыя спецыяльныя класы ВМФ. З ліпеня 1967 г. старшы памочнік камандзіра другога экіпажа атамнай падводнай лодкі «К-27», пазней — старэйшы памочнік экіпажа АПЛ «К-11» камандзір 426-га экіпажа Паўночнага флоту^[1]. З 1974 года — начальнік штаба 11-й дывізіі атамных падводных лодак Паўночнага флоту, з лістапада 1977 года яе камандзір. У 1984 годзе скончыў Ваенна-марскую акадэмію імя М. Г. Кузняцова і прызначаны начальнікам Вышэйшага ваенна-марскога вучылішча падводнага плавання імя Ленінскага камсамола ў Ленінградзе.

З 1992 ггода віцэ-адмірал Я. А. Тамко ў адстаўцы. Старэйшы навуковы супрацоўнік, дацэнт НДІ ВМФ Расіі ў Санкт-Пецярбургу^[2]. старшыня Міжнароднага фонду падводнікаў і ветэранаў падводнага флоту, намеснік старшыні Прэзідыума Савета Герояў Савецкага Саюза, Расійскай федэрацыі і поўных кавалераў Ордэна Славы^[1].

Памёр Я. А. Тамко 1 красавіка 2008 года. Пахаваны на Смаленскіх могілках у Санкт-Пецярбургу^[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» 2 ступені
Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» 3 ступені
Ордэн Мужнасці
медалі.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У гонар Героя названа адна з вуліц^[3] у горадзе Мёры і адкрыта мемарыяльная дошка^[4].
Экспазіцыя ў гісторыка-краязнаўчым музеі школы № 3 горада Мёры^[5].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Тамко́ Ягор Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 414. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Долготович Б. Д. Адмиралы земли белорусской: биограф. справочник / Б. Д. Долготович; под рел. А. А. Римашевского. — Мн.: Беларусь, 2009. — С. 74—75. — 98 с. — 1 500 экз. — ISBN 978-985-01-0821-0. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Ягор Андрэевіч Тамко на сайце «Героі краіны» (руск.)
Историко-краеведческий музей средней школы № 3 города Миоры (руск.)
Подводники Архівавана 1 мая 2017. // Белорусская военная газета «Во славу Родины» (руск.)

[wh-1] а ^б ^в ^г Ягор Андрэевіч Тамко на сайце «Героі краіны» (руск.)

[FOOTNOTEБелЭн2002-2] БелЭн 2002.

[sb-3] В Миорах назвали улицу в честь вице-адмирала Егора Томко

[ont-4] Мемориальную доску памяти Егора Томко открыли в Миорах

[mi-5] Историко-краеведческий музей средней школы № 3 города Миоры (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]