Іосіф Ігнатавіч Мазуркевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іосіф Ігнатавіч Мазуркевіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 19 лістапада 1887(1887-11-19)
Месца нараджэння
Дата смерці 4 лістапада 1937(1937-11-04) (49 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці педагог, празаік, публіцыст
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іосіф (Язэп) Ігнатавіч Мазуркевіч (19 лістапада 1887, урочышча Падкрыжыкі, Уздзенская воласць, Ігуменскі павет, Мінская губерня, цяпер Уздзенскі раён, Мінская вобласць — 4 лістапада 1937, Віцебск, НКУС; псеўданім: Я. Цікавы) — беларускі педагог, празаік і публіцыст.

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з роду вольных беззямельных хлебапашцаў Мінскай губерні, праваслаўнага веравызнання, якія займаліся арэндай зямлі ў паноў-землеўласнікаў і былі прылічаны да ліку мінскіх мяшчан. Дзед Ігнат Аляксандравіч Мазуркевіч у 1860-1880-я гг. служыў лясным наглядчыкам у маёнтку Целякова Ігуменскага павета, уласнасці памешчыка Канстанціна Гартынга. Бацька Ігнат Ігнатавіч Мазуркевіч (1864—1899) таксама служыў у мясцовай лясной стражы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 19 лістапада 1887 г. у сям'і мінскіх мяшчан Ігната Ігнатавіча і Юзэфы Фёдараўны Мазуркевічаў ва ўрочышчы Падкрыжыкі маёнтка Целякова. Хрысцілі хлопчыка праз 10 дзён у Свята-Пакроўскай царкве вёскі Целякова (цяпер — в. Уздзенскага раёна Мінскай вобл.). Меў малодшых сясцёр Эмілію і Анастасію (памерлі ў дзяцінстве), брата Антона. Пасля смерці бацькі Язэп быў аддадзены на вучобу ў Багушэвіцкую настаўніцкую школу, дзе вучыўся за кошт мецэнацкай стыпендыі канцлера Філіпава. У 1904 г. пачаў настаўнічаць у школе граматы на Ігуменшчыне, а з 1906 г. атрымаўшы экстэрнам званне настаўніка пачатковай школы да 1915 г. працаваў у Навагрудскім павеце. У 1915—1918 гг. быў загадчыкам Бежанскай франтавой перасоўнай школы № 5 каля Баранавіч. У час нямецкай акупацыі Беларусі (1918—1919 гг.) настаўнічаў у Камышынскім павеце Саратаўскай губерні. У час польскай акупацыі Беларусі працаваў у прыватнай школе ў в. Лысіца пры станцыі Замір'е ў Наваградскім ваяводстве, дзе прымаў удзел у падпольным і партызанскім руху. У 1921 г. быў арыштаваны польскай дэфензівай і зняволены ў Баранавіцкай турме. 1 сакавіка гэтага ж года ўцёк з турмы, пасля чаго настаўнічаў на Случчыне.

Напачатку 20-х гг. Мазуркевіч актыўна ўключыўся ў працэс адраджэння беларускай літаратурнай традыцыі. У 1924 г. скончыў Вышэйшыя курсы беларусазнаўства ў Мінску і працаваў у Віцебску, займаючы пасады выкладчыка савецка-партыйнай школы ІІ ступені, вячэрняга рабфака, супрацоўніка краязнаўчага музея, настаўніка беларускай мовы і літаратуры ў школе. У гэты час Мазуркевіч актыўна займаўся грамадскай дзейнасцю: з'яўляўся адным з арганізатараў, кіраўніком і актыўным удзельнікам Віцебскай філіі літаратурнага аб'яднання «Маладняк». Быў дэлегатам I-га ўсебеларускага з'зда «Маладняка» (1925), уваходзіў у склад Цэнтральнага Бюро «Маладняка».

Удзельнік І-га з'езда (1928) і сябра Бел АПП. Быў кіраўніком Віцебскай філіі, уваходзіў у склад праўлення БелАПП.

Дэлегат І-га Ўсесаюзнага з'езда пралетарскіх пісьменнікаў (Масква, 1928).

17 верасня 1937 быў беспадстаўна арыштаваны і 20 кастрычніка 1937 асобай нарадай пры НКУС СССР як член «Польскай арганізацыі вайсковай» прыгавораны да вышэйшай меры пакарання з канфіскацыя маёмасці. Расстраляны 4 лістапада 1937 у Віцебску.

На момант арышту з'яўляўся настаўнікам СШ № 1 Віцебска, быў жанаты, меў дзіця.

Рэабілітаваны Вярхоўным судом БССР 16 ліпеня 1957.

Літаратурная і грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У сваёй біяграфіі Мазуркевіч згадвае, што ўпершыню пазнаёміўся з беларускім пісьменствам у 1905 г., а з 1922 г. пачаў пісаць карэспандэнцыі па-беларуску. У «маладнякоўскай» анкеце называў яшчэ больш раннюю дату пачатку пісьменніцкай дзейнасці — 1921 г.

З 1923 г. Мазуркевіч пачаў займацца мастацкай прозай і да 1925 г. напісаў дзве п'есы («Камсамолка Галя» і «Лятучка»), апавяданне «Здзекі», прысвечаныя падзеям грамадзянскай вайны. З 1924 г. друкаваўся ў часопісах «Полымя», «Маладняк», альманахах «Пачатак», «Світанне», «Рытмы будавання» (у апошнім з п'есай «За калгас»), рэспубліканскіх і абласных газетах. Выступаў з апавяданнямі, п'есамі, нарысамі, літаратурна-крытычнымі артыкуламі, дзе адлюстроўваў падзеі грамадзянскай вайны, сацыялістычнага будаўніцтва на Беларусі. Яго творы атрымалі крытычны водгук ад Максіма Гарэцкага за схематызм і недахоп мастацкасці.

Мазуркевіч больш прыцягальны менавіта не як аўтар, а як крытык і літаратуразнавец, чалавек шырокага кругагляду і адзін з арганізатараў літаратурнага руху на Віцебшчыне. Пры яго ўдзеле падрыхтаваны і выдадзены альманахі «Пачатак» (1926) і «Світанне» (1927), да якіх ён напісаў прадмовы і ўдзельнічаў у іх як празаік. Аглядны артыкул «Літаратурны рух на Віцебшчыне» прадставіў яго дасведчаным краязнаўцам і філолагам-беларусістам. Артыкул складаецца з трох частак, кожная з якіх прысвечана пэўнаму этапу з гісторыі літаратуры на Віцебшчыне. Першы перыяд (канец ХІХ ст. — кастр. 1917 г.) аналізуе творчасць Я. Журбы, М. Анцава, Я. Акунёва, М. Разэнкампа; другі перыяд (кастр. 1917—1924 гг.) Мазуркевіч характарызуе надзвычайна бедным на тыя мастацкія творы, што адасабляюць мясцовае жыццё Віцебшчыны ў гэты час; трэці перыяд (1924—1928 гг.) асвятляецца аўтарам як час шырокага развіцця і росту папулярнасці беларускай мастацкай літаратуры, у раздзеле таксама разглядаецца літаратурная і краязнаўчая дзейнасць Віцебскай філіі «Маладняка» ў гэты перыяд. Аб грунтоўнасці публікацыі кажа наяўнасць пасля кожнага раздзела спісаў выкарыстаных аўтарам крыніц (усяго 30 найменняў выданняў).

Ацэнкі[правіць | правіць зыходнік]

Творчыя дасягненні Мазуркевіча не атрымалі асаблівага прызнання ні пры яго жыцці ні цяпер. Аднак сваёй выкладчыцкай дзейнасцю ён спрыяў узгадаванню цэлага пакалення беларускамоўных пісьменнікаў 20-х гг. ХХ ст.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Мазуркевіч Я. Літаратурны рух на Віцебшчыне // Маладняк. 1929. № 4, с.93-98.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. С. 511
  • Язэп Мазуркевіч // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995. Т. 4. С. 159
  • Лаўшук С. Станаўленне беларускай савецкай драматургіі (20-я — пач.30-х гг.). Мн., 1984.
  • Маракоў Л. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. 1794—1991: Энцыклапедычны даведнік. Т.3. Кн. 2. Лабадаеў — Яцына. — Мінск, 2005.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]