Альшэўскі летапіс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Альшэўскі летапіс — помнік беларуска-літоўскага летапісання XVI ст.; спіс пашыранай рэдакцыі «Хронікі Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага», перакладзены на польскую мову, аналагічны тэксту Кракаўскага (на польскай мове) і Румянцаўскага спісаў (Румянцаўскі летапіс). У XIX ст. захоўваўся ў бібліятэцы Аляксандра Станіслававіча Хамінскага (1859—1936) у маёнтку Альшэва (ад яго і назва) каля Нарачы (Мядзельскі раён); цяпер зберагаецца ў Нацыянальнай бібліятэцы Польшчы. Датуецца 1550 г. У Альшэўскім летапісе пададзена гісторыя ВКЛ ад легендарнага князя Палемона да сярэдзіны XV ст. Найбольш падрабязна асветлены перыяд княжання Вітаўта, выкладзены паводле «Летапісца вялікіх князёў літоўскіх». У канцы летапісу змешчана «хронічка» — збор кароткіх датаваных звестак за 13071535 гг. У рукапісе змешчаны польскіпераклад Статут ВКЛ 1529 г. Альшэўскі летапіс — самы ранні пераклад на польскую мову беларуска-літоўскага летапісу.

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

  • Kodeks Olszewski Chomińskiego, Wielkiego księstwa Litewskiego i Zmódzkiego kronika / Podług rękopisu z roku 1550 wydał S.Ptaszycki. — Wilno, 1907.
  • Kodeks Olszewski Chomińskiego, Wielkiego księstwa Litewskiego i Zmódzkiego kronika. — Warszawa — Lublin, 1932.
  • Ольшевская летопись // Полное собрание русских летописей / Академия наук СССР, Институт истории СССР. Том 35: Летописи белорусско-литовские. — М.: Наука, 1980. — С. 173—191.
  • Ольшевский список // Полное собрание русских летописей / Издано Императорской археографической комиссией. Том 17: Западнорусские летописи. — СПб: Типография М. А. Александрова, 1907. — С. 421—472.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Улащик, Н. Н. Введение в изучение белорусско-литовского летописания / Н. Н. Улащик; Академия наук СССР, Институт истории СССР; Отв. ред. В. И. Буганов. — М.: Наука, 1985. — С. 58 — 60.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]