Кукіга

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Кукіга
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Закукіга
Насельніцтва
  • ▼7 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1713
Паштовыя індэксы
222839
Аўтамабільны код
5
СААТА
6244863031
Кукіга на карце Беларусі ±
Кукіга (Беларусь)
Кукіга
Кукіга (Мінская вобласць)
Кукіга

Кукі́га[1] (трансліт.: Kukiha, руск.: Кукига) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Навапольскага сельсавета. Месціцца за 31 км на захад ад Мар’інай Горкі, 57 км ад Мінска, 19 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск — Асіповічы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Населены пункт заснаваны як пасёлак у 1920-я гады ў Беларускай ССР. На картах абазначаўся таксама як Закукіга.

У 1940 годзе пасёлак у Сяргеевіцкім сельсавеце Рудзенскага раёна. У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі. У ваколіцах вёскі дзейнічала савецкая партызанская брыгада «Беларусь». У сакавіку 1942 года ў выкіну нямецкай карнай аперацыі вёска спалена. Пасля вайны вёска была адноўлена[2].

29 чэрвеня 2006 года вёска перададзеная з ліквідаванага Сяргеевіцкага сельсавета ў склад Праўдзінскага пасялковага савета[3]. Да 28 траўня 2013 года ў Праўдзінскім пасялковым савеце. Пасля скасавання Праўдзінскага пасялковага савета ўключаная ў Навапольскі сельсавет[4].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1940 год — 10 двароў, 42 жыхары
  • 1960 год — 49 жыхароў
  • 1999 год — 18 жыхароў
  • 2002 год — 7 двароў, 13 жыхароў
  • 2010 год — 8 жыхароў
  • 2012 год — 6 гаспадарак, 11 жыхароў
  • 2019 год — 7 жыхароў[5]

Спіс вуліц[правіць | правіць зыходнік]

  • Цэнтральная вуліца[6]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. ↑ Кукіга // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 152. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
  3. ↑ «Об упразднении Горелецкого, Краснооктябрьского, Селецкого, Сергеевичского сельсоветов и изменении границ Новоселковского, Пуховичского, Ветеревичского сельсоветов и Правдинского поссовета Пуховичского района». Решение Минского областного Совета депутатов от 29 июня 2006 г. № 222 Архівавана 22 кастрычніка 2020. (руск.)
  4. ↑ Рашэнне мінскага абласнога савета дэпутатаў ад 28 траўня 2013 Архівавана 11 снежня 2013. (руск.)
  5. ↑ Belarus. pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.
  6. ↑ Спіс вуліц і іншых элементаў ўнутранага адраса. Нацыянальнае кадастравае агенцтва Рэспублікі Беларусь.(недаступная спасылка)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кукіга // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 152. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
  • Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Кукіга&oldid=4729143"