Ленінская партызанская брыгада
| Ленінская партызанская брыгада | |
|---|---|
| Гады існавання | 1942—1944 |
| Краіна |
 СССР Беларуская ССР |
| Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
| Уваходзіць у | Шчучынскае партызанскае злучэнне |
| Тып | партызаны |
| Функцыя | змаганне з акупантамі |
| Колькасць | 1184 партызаны (15.7.1944) |
| Дыслакацыя | Дзятлаўскі, Зэльвенскі, Мастоўскі, Жалудоцкі, Казлоўшчынскі, Васілішкаўскі, Шчучынскі раёны |
| Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | |
Ленінская партызанская брыгада — партызанская брыгада, створаная ў снежні 1942 года. Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Дзятлаўскага, Зэльвенскага, Мастоўскага, Жалудоцкага, Казлоўшчынскага, Васілішкаўскага, Шчучынскага раёнаў. 15 ліпеня 1944 года брыгада (1184 партызан, 3 атрады) злучылася з Чырвонай Арміяй. Камандзірам брыгады Сінічкіну і Булату прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
Брыгада была створана на базе атрадаў «Перамога», імя Варашылава, «Барацьба»[1]. Атрады 54-ы і імя Калініна былі перададзены для фарміравання партызанскай брыгады імя К. Я. Варашылава. У чэрвені 1943 года на базе атрадаў імя Варашылава, «Іскра», «Кастрычніцкі» і «Балтыец» была створана партызанская брыгада «Перамога». На момант злучэння з Чырвонай Арміяй у склад брыгады ўваходзілі:
- атрад «Барацьба»;
- атрад «Непераможны»;
- атрад «Чырвонагвардзейскі».
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзіры[правіць | правіць зыходнік]
Камісар[правіць | правіць зыходнік]
Начальнікі штаба[правіць | правіць зыходнік]
- Б. А. Булат;
- М. М. Пацалуеў;
- Г. А. Шубін.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Партызаны разам з іншымі брыгадамі і атрадамі разбілі нямецкія гарнізоны ў вёсках Дзярэчын Зэльвенскага раёна, Руда Яварская, Казлоўшчына Казлоўшчынскага, Накрышкі Дзятлаўскага раёнаў. Вялі баі (карныя аперацыі «Гамбург»[2] і «Альтона»[3]) ў снежні 1942 года супраць карнікаў на рацэ Шчара, у сакавіку 1943 года ў час выхаду з акружэння ў Дубароўскіх лясах і ў чэрвені 1944 года — абарончыя баі разам з брыгадамі «Перамога» і імя Варашылава. На чыгуначных участках Баранавічы — Ліда, Ліда — Ваўкавыск, Баранавічы — Ваўкавыск толькі ў жніўні 1943 года падарвалі ці пашкодзілі больш за дзевяць эшалонаў, 5 чыгуначных мастоў, у аперацыі «рэйкавая вайна» — больш за 450 рэек, папсавалі 5,5 км тэлеграфна-тэлефоннай лініі, падбілі танк, 4 аўтамашыны.
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
- У 1967 годзе каля вёскі Трахімавічы Дзятлаўскага раёна ў гонар атрада «Непераможны» пастаўлена стэла і ў 1967 годзе каля вёскі Паўлава ва ўрочышчы Руда насыпаны курган Славы.
- У 1980 годзе каля вёскі Шымкі Мастоўскага раёна ў гонар атрада «Чырвонагвардзейскі» пастаўлена стэла.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ арганізаваны ў маі 1942 года
- ↑ «Гамбург» // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 13. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
- ↑ Пасэ, У. С. «Альтона» // Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — С. 36. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.