Майсей Алі

Майсей Алі
Майсей Алі
Нараджэнне	5 красавіка 1939 (85 гадоў); Adjumani District[d], Паўночная вобласць[d], Уганда;
Веравызнанне	іслам
Адукацыя	Універсітэт Макерэрэ;
Дзейнасць	адвакат, палітык, ваенны

Майсей Алі (англ.: Moses Ali; нар. 5 красавіка 1939^[1]) — угандыйскі палітычны і ваенны дзеяч^[2]. У розны час займаў пасады міністра фінансаў, другога віцэ-прэм’ера, намесніка кіраўніка ўрадавых спраў у парламенце^[3], трэцяга намесніка прэм’ер-міністра, намесніка кіраўніка ўрадавых спраў^[4] і першага віцэ-прэм’ера^[5]. Быў абраны дэпутатам парламента Уганды^[6].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў акрузе Аджумані^[1] (былая акруга Мадзі)^[7] на поўначы Уганды. Скончыў Універсітэт Макерэрэ, атрымаўшы ступень бакалаўра права, а пазней — дыплом юрыдычнай практыкі Цэнтра развіцця права. Затым праходзіў курсы ў розных ваенных навучальных установах Уганды, Ізраіля і Вялікабрытаніі^[6].

У 1971 годзе прыняў удзел у дзяржаўным перавароце, зрынуўшы Мілтана Аботэ. Пры новым лідары краіны Ідзі Аміне стаў міністрам фінансаў^[1]. Займаўся арганізацыяй ісламскай дабрачыннасці. Гэта прынесла Алі вялікую падтрымку насельніцтва, але таксама выклікала падазрэнні ў Аміна^[8], бо той мог стаць канкурэнтам^[9]. Асабліва шмат прыхільнікаў міністр меў сярод вайскоўцаў^[7].

У красавіку 1978 годзе Амін адкрыта абвінаваціў Алі ў шэрагу памылак^[8]^[7]. Прэзідэнт так раззлаваўся падчас сваёй прамовы, што кінуў у міністра смеццевы бак. Зразумеўшы, што яго становішча невыноснае, Алі як мага хутчэй выбраўся з Кампалы на асабістым аўтамабілі і збег да сябе дадому ў правінцыю Заходні Ніл. Там на міністра напала група забойцаў, але ён адбіўся ад іх у перастрэлцы^[8]. У жніўні Алі афіцыйна страціў міністэрскую пасаду^[7].

Пасля звяржэння Аміна Алі збег у Судан^[10], дзе ў 1980-х гадах заснаваў Нацыянальны фронт выратавання Уганды, змагаючыся супраць угандыйскага ўрада^[1]. У рэшце рэшт баевікі заключылі выгадную здзелку з ўладамі. Былы лідар паўстанцаў атрымаў званне генерал-маёра, стаўшы вельмі ўплывовым дзеячам у краіне^[11].

Ва ўрадзе Ёверы Мусевені прызначаны першым намеснікам прэм’ер-міністра. З 2001 года быў дэпутатам у парламенце Уганды^[1]. 13 сакавіка 2003 года павышаны да генерал-лейтэнанта^[6]^[12]. Аднак у 2006 годзе страціў усе свае пасады. У 2011 годзе ва ўзросце 72 гадоў Алі усё ж аднавіў дэпутацкае крэсла ў парламенце і атрымаў новыя абавязкі ў кабінеце міністраў^[1]. У 2016 годзе, пасля перавыбрання ў парламент, ён зноў быў прызначаны першым намеснікам прэм’ер-міністра і намеснікам кіраўніка дзяржаўных спраў у парламенце^[5].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Natukunda. Amin Played Moses Ali Against Yusuf Gowon (нявызн.) (24 красавіка 2013). Праверана 13 February 2015.
↑ Tegulle. General Moses Ali's Promotion: How Did He Earn The Four Stars? (нявызн.)(недаступная спасылка) (31 ліпеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2018. Праверана 13 February 2015.
↑ Final cabinet list: Jessica Alupo new vice president (англ.). Daily Monitor. Праверана 9 чэрвеня 2021.
↑ Comprehensive List of New Cabinet Appointments & Dropped Ministers (нявызн.). Facebook.com (27 мая 2011). Праверана 13 February 2015.
↑ ^а ^б Uganda State House. Uganda's New Cabinet As At 6 June 2016 (нявызн.). Scribd.com (6 чэрвеня 2016). Праверана 13 June 2016.
↑ ^а ^б ^в POU. Profile of Ali Moses, Member of Parliament for East Moyo County, Adjumani District (нявызн.). Kampala: Parliament of Uganda (POU). Праверана 13 February 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г Avirgan & Honey 1983, p. 50.
↑ ^а ^б ^в Rice 2009, p. 198.
↑ Kasozi 1994, p. 109.
↑ Wren, Christopher S. (13 June 1979). "Ugandan Refugees Finding A Haven in Southern Sudan". The New York Times. p. 2. Праверана 21 December 2019.
↑ Rice 2009, p. 264.
↑ Mukiibi. Museveni Creates New UPDF Generals (нявызн.)(недаступная спасылка) (23 мая 2004). Архівавана з першакрыніцы 28 May 2004. Праверана 13 February 2015.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Avirgan, Tony; Honey, Martha (1983). War in Uganda: The Legacy of Idi Amin. Dar es Salaam: Tanzania Publishing House. ISBN 978-9976-1-0056-3.
Kasozi, A.B.K. (1994). Nakanyike Musisi; James Mukooza Sejjengo (рэд-ры). Social Origins of Violence in Uganda, 1964–1985. Montreal; Quebec: McGill-Queen's University Press. ISBN 978-0-7735-1218-4.
Rice, Andrew (2009). The Teeth May Smile But the Heart Does Not Forget: Murder and Memory in Uganda. New York City: Henry Holt and Company. ISBN 978-0-8050-7965-4.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[Played-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Natukunda. Amin Played Moses Ali Against Yusuf Gowon (нявызн.) (24 красавіка 2013). Праверана 13 February 2015.

[Promotion-2] Tegulle. General Moses Ali's Promotion: How Did He Earn The Four Stars? (нявызн.)(недаступная спасылка) (31 ліпеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2018. Праверана 13 February 2015.

[3] Final cabinet list: Jessica Alupo new vice president (англ.). Daily Monitor. Праверана 9 чэрвеня 2021.

[List-4] Comprehensive List of New Cabinet Appointments & Dropped Ministers (нявызн.). Facebook.com (27 мая 2011). Праверана 13 February 2015.

[:0-5] а ^б Uganda State House. Uganda's New Cabinet As At 6 June 2016 (нявызн.). Scribd.com (6 чэрвеня 2016). Праверана 13 June 2016.

[Parliament-6] а ^б ^в POU. Profile of Ali Moses, Member of Parliament for East Moyo County, Adjumani District (нявызн.). Kampala: Parliament of Uganda (POU). Праверана 13 February 2015.

[FOOTNOTEAvirganHoney198350-7] а ^б ^в ^г Avirgan & Honey 1983, p. 50.

[FOOTNOTERice2009198-8] а ^б ^в Rice 2009, p. 198.

[FOOTNOTEKasozi1994109-9] Kasozi 1994, p. 109.

[10] Wren, Christopher S. (13 June 1979). "Ugandan Refugees Finding A Haven in Southern Sudan". The New York Times. p. 2. Праверана 21 December 2019.

[FOOTNOTERice2009264-11] Rice 2009, p. 264.

[12] Mukiibi. Museveni Creates New UPDF Generals (нявызн.)(недаступная спасылка) (23 мая 2004). Архівавана з першакрыніцы 28 May 2004. Праверана 13 February 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]