Мікалай Канстанцінавіч Талочка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Канстанцінавіч Талочка
Дата нараджэння 1 студзеня 1951(1951-01-01)[1] (73 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера фізіка
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук[1] (1992)
Навуковае званне
Альма-матар

Мікалай Канстанцінавіч Тало́чка[2] (нар. 1 студзеня 1951) — вучоны ў галіне тэхнічнай фізікі, доктар фізіка-матэматычных навук (1992), прафесар (2000).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў пасёлку Баравуха 1[2] Полацкага раёна Віцебскай вобласці Беларусі (зараз у межах Наваполацка). У 1973 годзе скончыў Мінскі радыётэхнічны інстытут. У 1973—1976 гадах працаваў на Мінскім прыборабудаўнічым заводзе[3] (зараз у складзе ААТ «Амкадор-Белвар»). У 1976—2004 гадах М. К. Талочка ў Інстытуце тэхнічнай акустыкі (да 1994 года — Віцебскае аддзяленне Інстытута фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў (ІФЦЦП)) Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (з 1991 года — загадчык лабараторыі кампазіцыйных матэрыялаў, у 1999—2002 гадах — намеснік дырэктара па навуковай рабоце, у 2002—2003 гадах — выконваючы абавязкі дырэктара інстытута[3]). У 1985 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю[3]. Адначасова ў 1996—2000 гадах працаваў у Віцебскім дзяржаўным тэхналагічным універсітэце[2]. У 2004—2008 гадах загадчык кафедры агульнай і тэарэтычнай фізікі Віцебскага дзяржаўнага ўніверсітэта ім. П. М. Машэрава[3]. З 2008 года М. К. Талочка працуе ў Беларускім дзяржаўным аграрным тэхнічным універсітэце (у 2008—2018 гадах прафесар кафедры тэхналогіі металаў, з 2018 года — прафесар кафедры тэхналогіі і арганізацыі тэхнічнага сэрвісу[3]).

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

М. К. Талочка аўтар больш за 290 навуковых прац, у тым ліку 6 манаграфій, 5 вучэбных дапаможнікаў, 2 даведачных выданняў, 1 навукова-папулярнай кнігі, каля 120 артыкулаў у навуковых часопісах, 40 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў на вынаходствы[3]. Навуковыя працы па фізіцы і тэхналогіі працэсаў крышталізацыі і спякання, лазернай апрацоўкі матэрыялаў, па вырошчванні крышталёў, атрыманню металічных літых, керамічных і кампазіцыйных матэрыялаў, фармацэўтычных крышталічных рэчываў, нанасуспензій. Тэарэтычна абгрунтаваў кластэрны механізм зародкаўтварэння і росту крышталёў[2].

Сярод апублікаванага:

  • Кристаллизация единая и многоликая / Н. К. Толочко; [редактор В. В. Клубович] — Мн. : Навука і тэхніка, 1990. — 86, [1] с. : ил. ; 20 см. — 1750 экз. — ISBN 5-343-00604-3;
  • Методы выращивания кристаллов из растворов / В. В. Клубович, Н. К. Толочко ; Академия наук Белорусской ССР, Витебское отделение Института физики твердого тела и полупроводников — Минск : Навука і тэхніка, 1991. — 295, [1] с. : ил. ; 22 см. — ISBN 5-343-00706-6;
  • Вторичное зародышеобразование в растворах / В. В. Клубович, Н. К. Толочко ; Академия наук Беларуси, Витебское отделение Института физики твердого тела и полупроводников — Минск : Навука и тэхніка, 1992. — 158, [2] с. : ил., табл. ; 20 см. — ISBN 5-343-00944-1;
  • Инновационная деятельность : слов.-справ. / В. М. Анищик, А. В. Русецкий, Н. К. Толочко; под ред. Н. К. Толочко — Минск : Изд. центр БГУ, 2006. — 175 с. — ISBN 985-476-400-1;
  • Нанотехнологии и наноматериалы. Практикум : учебно-методическое пособие для студентов УВО по специальностям 1-74 80 07 «Технический сервис в агропромышленном комплексе», 1-74 80 08 «Техническое обеспечение хранения и переработки сельскохозяйственной продукции» / БГАТУ, Кафедра технологий и организации технического сервиса; [сост. Н. К. Толочко]. — Минск : БГАТУ, 2021.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]