Прылепскае каралеўства

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гістарычная дзяржава
Прылепскае каралеўства
сербск.: Прилепско краљевство
макед.: Прилепско кралство
Герб Сцяг
Герб Сцяг
1366 — 1395

Сталіца Прылеп
Мова(ы) ?
Рэлігія ?
Форма кіравання манархія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Прылепскае каралеўства

Прылепскае каралеўства (сербск.: Држава краља Марка макед.: Прилепско кралство балг.: Прилепско кралство) — адна са шматлікіх дзяржаў, якія ўзніклі ў Македоніі пасля распаду імперыя Стэфана Душана ў канцы XIV стагоддзя[1], першапачаткова Прылепская дэспація.

Правіцелем каралеўства быў знатны сербскі военачальнік Вукашын Мрняўчавіч, які спачатку ў 1350 годзе быў жупанам Прылепа. Пасля смерці цара Стэфана Душана у 1355 годзе Вукашын падтрымаў цара Стэфана Слабага, які надаў яму тытул дэспата. У 1365 годзе цар Ураш абвясціў яго саправіцелем і каралём. Вукашын хутка адрокся ад сюзэрэна і ў 1366 годзе стаў самастойным правіцелем.

Пасля гібелі Вукашына ў 1371 годзе карону атрымаў яго старэйшы сын Марка Мрняўчавіч, вядомы як Каралевіч Марка[2][3]. Сталіцай дзяржавы быў Прылеп[4]. Каралеўства было анексавана асманскім султанам Баязідам I пасля смерці яго васала Марка ў 1395 годзе[5].

Зноскі