Руслан Імранавіч Хасбулатаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Руслан Імранавіч Хасбулатаў
чач.: Ӏимранан кIант Хасбулатов Руслан
11-ы старшыня Вярхоўнага Савета Расійскай Федэрацыі[d]
10 ліпеня 1991 — 4 кастрычніка 1993
Папярэднік Барыс Мікалаевіч Ельцын

Нараджэнне 22 лістапада 1942(1942-11-22)[1]
Смерць 3 студзеня 2023(2023-01-03)[2][3] (80 гадоў)
Веравызнанне іслам
Партыя
Адукацыя
Навуковая ступень доктар эканамічных навук (1980)
Навуковае званне
Дзейнасць палітык, выкладчык універсітэта, эканаміст, юрыст
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера палітыка[4], эканоміка[4] і права[4]
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
медаль «За працоўную доблесць»
Заслужаны дзеяч навукі Расійскай Федэрацыі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Руслан Імранавіч Хасбулатаў (руск.: Русла́н Имранович Хасбула́тов, чач.: Хасболтера Ӏимранан кӏант Руслан; 22 лістапада 1942, Грозны, Чачэна-Інгушская АССР — 3 студзеня 2023, Маскоўская вобласць) — расійскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, навуковец і публіцыст, член-карэспандэнт РАН (1991), апошні старшыня Вярхоўнага Савета Расійскай Федэрацыі, спачатку паплечнік першага прэзідэнта Расіі Барыса Ельцына, затым яго асноўны апанент і актыўны ўдзельнік расійскага канстытуцыйнага крызісу да кастрычніка 1993 года, у 1994 годзе — арганізатар так званай «міратворчай місіі прафесара Хасбулатава» ў Чачні. З 1994 года — загадчык кафедры сусветнай эканомікі Расійскага эканамічнага ўніверсітэта імя Г. В. Пляханава.

Памёр 3 студзеня 2023 года[5].

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]