Сара Тысдэйл

Сара Тысдэйл
Сара Тысдэйл
	Sara Teasdale
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	8 жніўня 1884[…]
Месца нараджэння	Сент-Луіс
Дата смерці	29 студзеня 1933[…] (48 гадоў)
Месца смерці	Нью-Ёрк
Пахаванне	могілкі Белефантэйн[d];
Грамадзянства	ЗША
Муж	Ernst B. Filsinger[d]
Альма-матар	Mary Institute and St. Louis Country Day School[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт
Жанр	верш
Мова твораў	англійская
Прэміі	Пулітцэраўская прэмія (1918)
Узнагароды	Pulitzer Prize for Poetry[d] (1918)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сара Тысдэйл (англ.: Sara Teasdale; 8 жніўня 1884-29 студзеня 1933) — амерыканская паэтэса.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў сям'і забяспечанага сярэдняга класу. Большую частку жыцця правяла ў Сент-Луісе, штат Місуры, і толькі апошнія гады жыла ў Нью-Ёрку. Ужо з дзяцінства ў яе было слабое здароўе, і толькі ў 9 гадоў яна змагла пайсці ў школу. У 1898 годзе яна паступіла ў Мэры-інстытут, але ўжо ў 1899 годзе перавялася ў Хосмер-хол, які і скончыла ў 1903 годзе.

Першы верш Тысдэйл быў надрукаваны ў мясцовай газеце Reedy's Mirror у 1907 годзе, і ў тым жа годзе пабачыў свет яе першы зборнік вершаў «Санеты да Д'юз і іншыя вершы» (Sonnets to Duse and Other Poems). Другі зборнік, «Алена Траянская і іншыя вершы» (Helen of Troy and Other Poems) выйшаў у 1911 і быў добра прыняты крытыкай, што адзначыла лірычнае майстэрства аўтара і рамантычную тэматыку.

У 1913 годзе Тысдэйл закахалася ў паэта Нікаласа Вейчэла Ліндсэя (1879—1831). Ён штодня пісаў ёй лісты, але ў 1914 годзе паэтэса выйшла замуж за Эрнста Філсінгера, багатага экспарцёра, з якім, аднак, развялася ў 1929 годзе. Ліндсэй заставаўся яе сябрам да канца жыцця.

У 1915 годзе выйшаў трэці зборнік Тысдэйл, «Рэкі, што цякуць у мора» (Rivers to the Sea), а ў 1918 годзе яе зборнік «Любоўныя песні» (Love Songs) атрымаў тры прэміі: прэмію Паэтычнай суполкі Калумбійскага ўніверсітэта, Пулітцэраўскую прэмію за паэзію і штогадовую прэмію Амерыканскай паэтычнай суполкі.

У 1933 годзе Тысдэйл выдала апошні зборнік «Дзіўная перамога» (Strange Victory) і ў тым жа годзе скончыла жыццё самагубствам. Ліндсэй зрабіў тое самае на два гады раней. Пасля смерці Тысдэйл з'явілася легенда, што яе верш I Shall Not Care быў напісаны як развітальная запіска былому каханаму. Але насамрэч верш быў надрукаваны яшчэ ў 1915 годзе ў зборніку «Рэкі, што цякуць у мора».

Самы знакаміты верш Сары Тысдэйл — «І будзе пяшчотны дождж» (There Will Come Soft Rains), надрукаваны ў зборніку «Полымя і цень» (Flame and Shadow, 1920), — натхніў Рэя Брэдберы на аднайменнае апавяданне ў постакапаліптычным жанры, што ўвайшло ў зборнік «Марсіянскія хронікі». З гэтай нагоды аўтарства верша часам памылкова прыпісваецца Брэдберы.

Пераклады на беларускую[правіць | правіць зыходнік]

На беларускую мову творы Тысдэйл перакладалі Аляксей Арцёмаў, Андрэй Стэфановіч, Алена Пятровіч і Ганна Янкута^[3].

Зноскі

↑ ^а ^б Sara Teasdale // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Sara Teasdale // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
↑ Сара Тысдэйл. Мая любоў — без міру (нявызн.). Часопіс «ПрайдзіСвет» (26 красавіка 2010). Праверана 27 ліпеня 2014.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сара Тысдэйл
Вершы ў беларускім перакладзе

[_c4aeca4bc77deb7c-1] а ^б Sara Teasdale // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_55b270482d9ef409-2] а ^б Sara Teasdale // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>

[3] Сара Тысдэйл. Мая любоў — без міру (нявызн.). Часопіс «ПрайдзіСвет» (26 красавіка 2010). Праверана 27 ліпеня 2014.

[1]

[2]

[3]