Структурная геалогія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Структурная геалогія ці марфалагічная тэктоніка — раздзел геатэктонікі, які вывучае формы залягання горных парод у зямной кары[1][2]. Формы залягання горных парод ці структурныя формы падзяляюцца на першасныя, гэта значыць тыя, што ўзніклі разам з фарміраваннем самой пароды, і другасныя, што ўтварыліся ў выніку тэктанічных дэфармацый першасных формаў.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Структурная геалогія з'яўляецца найбольш раннім раздзелам геатэктонікі. Яна ўзнікла ў 20-30 гады XIX стагоддзя з вывучэння тэктанічных дыслакацый дробнага і сярэдняга маштабу памерам да дзясяткаў - першых сотняў кіламетраў. Сфармаваўшыся да 80-90 гадоў XIX стагоддзя яна пераходзіць да вылучэння тэктанічных адзінак кантынентальнага і глабальнага маштабу і паступова перарастае ў геатэктоніку.

Зноскі

  1. Хаин В. Е., Ломизе М. Г. Геотектоника с основами геодинамики. — М.: Издательство МГУ, 1995. — С. 5. — 480 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-211-03063-X.
  2. Белоусов В. В. Структурная геология. — 3-е изд. — М.: Издательство МГУ, 1986. — С. 5. — 248 с. — 4 600 экз.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]