Іван Пятровіч Паўлаў

Іван Пятровіч Паўлаў
Дата нараджэння	14 (26) верасня 1849
Месца нараджэння	Разань, Разанская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	27 лютага 1936(1936-02-27)[…] (86 гадоў)
Месца смерці	Ленінград
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	СССР
Жонка	Sara Pavlov[d]
Род дзейнасці	хімік, урач, фізіёлаг, неўролаг, даследчык
Навуковая сфера	адукацыя і фізіялогія
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт Medical and Surgical Academies in Russian Empire[d]
Навуковы кіраўнік	Elias von Cyon[d], Сяргей Пятровіч Боткін і Carl Ludwig[d]
Вядомыя вучні	Pyotr Anokhin[d], Boris Babkin[d], Канстанцін Міхайлавіч Быкаў, Nikolay Voicehovsky[d], Anatolij Georgijevič Ivanov-Smolenskij[d], Мікалай Іванавіч Краснагорскі[d], Пётр Сцяпанавіч Купалаў, Leon Orbeli[d], Viktorin S. Derjabin[d], Давыд Львовіч Глінскі, Леў Паўлавіч Розанаў і Gleb Anrep[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія навук ЗША Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР Пецярбургская акадэмія навук Французская акадэмія навук Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Леапальдзіна Парыжская медыцынская акадэмія[d]
Узнагароды	медаль Катэніуса[d] (1903) медаль імя Бэра[d] (1900) Крунаўская лекцыя[d] (1928) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (6 чэрвеня 1907) Baly Medal[d] (1905)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Пятровіч Па́ўлаў (14 (26) верасня 1849, Разань — 27 лютага 1936, Ленінград) — адзін з аўтарытэтных навукоўцаў Расіі, фізіёлаг, псіхолаг, стваральнік навукі аб вышэйшай нервовай дзейнасці і ўяўленняў аб працэсах рэгуляцыі стрававання; заснавальнік найбуйнейшай расійскай фізіялагічнай школы; лаўрэат Нобелеўскай прэміі ў галіне медыцыны і фізіялогіі (1904) «за работу па фізіялогіі стрававання».

Сярод вучняў І. П. Паўлава — расійскі фізіёлаг і педагог Браніслаў Фартунатавіч Вярыга, фізіёлаг і фармаколаг Мікалай Апалінаравіч Ражанскі.