Нязбодзіцкі сельсавет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 23:30, 31 студзеня 2019, аўтар D.L.M.I. Bel (размовы | уклад) (Новая старонка: '{{Адміністрацыйная адзінка |Колер1 = {{Колер|Беларусь}} |Колер2 = |Белару...')
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Нязбодзіцкі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Свіслацкі раён
Уключае 20 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Нязбодзічы
Дата ўтварэння 12 кастрычніка 1940
Насельніцтва (2009) 1 419
Часавы пояс UTC+03:00
Код аўтам. нумароў 4

Нязбо́дзіцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Свіслацкага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2009 г. вёска) Нязбодзічы.

Утвораны 12 кастрычніка 1940 года ў складзе Свіслацкага раёна Беластоцкай вобласці БССР. З 20 верасня 1944 года ў складзе Гродзенскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Стокскага сельсавета[1]. 28 жніўня 2015 года скасаваны хутар Ракаўшчына[2].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1419 чалавек[3], з іх 90,8 % — беларусы, 5,1 % — палякі, 2,4 % — рускія[4].

Зноскі

  1. Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гродненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  2. Решение Свислочского районного Совета депутатов от 28 августа 2015 г. № 57 Об упразднении сельского населенного пункта Свислочского района
  3. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  4. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года

Літаратура

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.