Мена Сайманс

Менна Сіманс
нідэрл.: Menno Simons
Род дзейнасці	багаслоў, святар
Дата нараджэння	1496
Месца нараджэння	Witmarsum[d], Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў
Дата смерці	31 студзеня 1561
Месца смерці	Бад-Ольдэсло[d], раён Штормарн[d], Шлезвіг-Гольштэйн, Германія
Месца пахавання	Бад-Ольдэсло[d]
Грамадзянства	Сямнаццаць правінцый
Веравызнанне	Анабаптызм
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Менна Сіманс (нідэрл.: Menno Simons;1496 — 1561) — рэлігійны рэфарматар, адзін з галоўных прадстаўнікоў пацыфісцкага анабаптызму, заснавальнік менанітаў.

У 1542 г. ён прыбыў да менанітаў, якія пасяліліся на сённяшняй польскай тэрыторыі. Прыблізна ў 1526 ці 1527 г. пытанні аб дактрыне транссубстанцыяцыі падштурхнулі Менна Сайманса да сур'ёзнага і грунтоўнага пошуку Святога Пісання, які, паводле яго прызнання, ён не вывучаў раней нават у якасці святара. У гэты час ён прыйшоў да таго, што некаторыя называюць "евангельскім гуманістам"Менно, відаць, хутка прасунуўся і стаў чалавекам, які мае ўплыў. Да 1540 г. самым уплывовым лідарам у Нідэрландах быў Давід Ёрыс, анабаптыст у жанры "натхнення". У 1544 г. у лісце да галандскіх анабаптыстаў выкарыстоўваўся тэрмін менаніт альбо менніст.