Перайсці да зместу

Іаган Карл Вільке

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іаган Карл Вільке
шведск.: Johan Carl Wilcke
Род дзейнасці фізік, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння 6 верасня 1732(1732-09-06)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 18 красавіка 1796(1796-04-18)[1] (63 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іаган (Юхан) Карл Вільке (швед. Johan Carl Wilcke; 6 верасня 173218 красавіка 1796) — шведскі фізік-эксперыментатар. Унёс значны ўклад у тэорыю цеплыні, цеплаёмістасці і ў электрастатыку.

Член Шведскай акадэміі навук, з 1784 года — яе абавязковы сакратар. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1789).

Біяграфія і навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Вісмары ў сям’і лютэранскага пастара. У 1749 годзе паступіў ва Універсітэт Упсалы, затым перайшоў у Ростакскі ўніверсітэт, дзе ў 1757 годзе абараніў магістарскую дысертацыю. У 1759 годзе заняў месца выкладчыка эксперыментальнай фізікі ў Стакгольме, заснаванае пры Шведскай акадэміі навук. З 1770 года — прафесар. Памёр у Стакгольме ў 1796 годзе.

Вільке выканаў першыя вымярэнні ўдзельнай цеплаёмістасці цвёрдых цел (1772) па ўласнай методыцы. Прапанаваў першую адзінку вымярэння цяпла (калорыя).

Акрамя даследаванняў цеплыні, Вільке праводзіў эксперыменты ў галіне электрычнасці і магнетызму. Сумесна з Эпінусам выявіў і дэталёва даследаваў піраэлектрычны эфект у крышталях турмаліна (палярызацыя дыэлектрыкаў, 1758). Стварыў першую карту магнітнага ладу (1766). У 1757 годзе прапанаваў першы трыбаэлектрычны шэраг.

У 1777 годзе патлумачыў дзеянне «электрафора» А. Вольты.

Зноскі

  1. а б Johan Carl Wilcke // Brockhaus Enzyklopädie
  2. Deutsche Nationalbibliothek Record #123211166 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #123211166 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.