Іван Дзмітрыевіч Юдзін
Іван Дзмітрыевіч Юдзін | |
---|---|
Дата нараджэння | 24 лютага (8 сакавіка) 1854 |
Дата смерці | не раней за 1910 |
Род дзейнасці | ветэрынар |
Альма-матар | |
Узнагароды |
Іван Дзмітрыевіч Юдзін (1854 — ?) — беларускі ветэрынар і арганізатар ветэрынарнай службы[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Дзяцінства і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сям’і патомных дваран Сімбірскай губерні. Бацькі валодалі радавым маёнткам Ціханаўка ў Ардатаўскім павеце і 37 дзесяцінамі зямлі[1].
І. Юдзін атрымаў добрую хатнюю адукацыю, што дазволіла яму паступіць, а затым і скончыць поўны курс Казанскага ветэрынарнага інстытута ў 1878 годзе[1].
Ваенная служба і прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
У 1878—1881 гадах Юдзін знаходзіўся на ваеннай службе ў якасці ветэрынара запаснога пяхотнага батальона[1].
5 красавіка 1881 года ён быў звольнены ў запас, а потым прызначаны медыцынскім дэпартаментам Міністэрства ўнутраных спраў звышштатным ветэрынарным урачом па Гродзенскай губерні. Тут у 1881—1884 гадах ён быў выраблены ў тытулярнага саветніка, а затым і калежскага асэсара. 4 жніўня 1887 года ён быў перамешчаны ў г. Кобрын.
З 1889 года заняў пасаду старшага губернскага ветэрынара[2]. У кастрычніку 1897 года быў прызначаны гродзенскім губернскім ветэрынарным урачом[1].
22 мая 1898 года Юдзін быў выраблены за выслугу гадоў у стацкага саветніка. Звыш прамых абавязкаў ён у розныя тэрміны ў 1898—1903 гг. кіраваў рознымі аддзяленнямі губернскага праўлення[1].
Пастановай губернатара ад 19 лютага 1902 года на яго было ўскладзена вядзенне справаводства Гродзенскага мясцовага кіравання Чырвонага Крыжа[1].
12 чэрвеня 1902 года на падставе рашэння Дзяржаўнага савета І. Д. Юдзін быў пераведзены з губернскага ветэрынарнага ўрача ў губернскага ветэрынарнага інспектара[1].
У 1905—1907 гадах па запрашэнні губернатара ён быў членам камітэта па аказанні дапамогі сямействам воінаў, адпраўленых на Далёкі Усход для ўдзелу ў вайне ях з Японіяй[1].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- ордэн Святога Уладзіміра 4-й ступені[1]
- Ордэн Святога Станіслава 2-й і 3-й ступеняў[1]
- Ордэн Святой Ганны 2-й ступені[1]
- медаль у памяць валадарання імператара Аляксандра III[1]
- залаты з ланцужком гадзіннік з выявай дзяржаўнага герба з кабінета Яго Вялікасці імператара[1]
Адрасы[правіць | правіць зыходнік]
На 1910 год жыў у Гродне ў доме Кульвец па Паліцэйскай вуліцы[3].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н ГРОДНЕНСКИЕ ВЕТЕРИНАРЫ В НАЧАЛЕ ХХ ВЕКА Архівавана 14 сакавіка 2019. (руск.)
- ↑ Памятная книжка Гродненской губернии на 1891 год. С. 24
- ↑ Памятная книжка Гродненской губернии на 1910 год. С. 79 Архівавана 23 верасня 2018.
- Нарадзіліся 8 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1854 годзе
- Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра 4 ступені
- Кавалеры ордэна Святой Ганны 2 ступені
- Кавалеры ордэна Святога Станіслава 2 ступені
- Кавалеры ордэна Святога Станіслава 3 ступені
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Стацкія саветнікі
- Ветэрынары Беларусі
- Гродзенскія губернскія ветэрынарныя ўрачы
- Губернскія ветэрынарныя інспектары