Ізатапічны спін
| |||
Водары і квантавыя лікі:
Камбінацыі:
Гл. таксама: |
Ізатапічны спін (ізаспін) — адна з унутраных характарыстык (квантавы лік), якая вызначае колькасць зарадавых станаў адронаў. У прыватнасці, пратон і нейтрон (агульнае найменне гэтых элементарных часціц — нуклоны) адрозніваюцца значэннем праекцыі ізаспіна, тады як абсалютныя значэнні іх ізаспіна аднолькавыя. Апошняе выказвае ўласцівасць ізатапічнай інварыянтнасці моцнага ўзаемадзеяння.
З пункту гледжання моцнага ўзаемадзеяння, пратон і нейтрон з'яўляюцца аднолькавымі часціцамі, а многія іншыя ўласцівасці ў іх таксама блізкія. Таму была распрацавана мадэль, па якой любы нуклон валодае ізатапічным спінам, роўным 1⁄2, у якога ёсць дзве магчымыя «праекцыі» ў адмысловай ізатапічнай прасторы. Калі праекцыя ізатапічнага спіна Iz роўная +1⁄2, то нуклон становіцца пратонам, а калі -1⁄2 — нейтронам. (Гэта пагадненне аб знаках прынята ў фізіцы элементарных часціц; ў ядзернай фізіцы для восі z ізатапічнай прасторы часам[1] выбіраюць супрацьлеглы кірунак, каб праекцыя ізаспіна нейтрона была роўная +1⁄2 і сумарная праекцыя ізаспіна ў большасці ядраў была дадатнай).
Такія паводзіны ізатапічнага спіна выглядаюць натуральнымі з пункту гледжання квантавай механікі, паколькі ў ёй ужо ёсць квантавы лік з аналагічнымі ўласцівасцямі — спін. Па аналогіі з гэтай назвай і быў уведзены тэрмін «ізатапічны спін».
Паняцце ізатапічнага спіна было прапанавана ў 1936 Б. Касэнам і Э. Конданам. Ізаспін захоўваецца ва ўсіх працэсах, абумоўленых моцным узаемадзеяннем, аднак парушаецца ў слабым і электрамагнітным узаемадзеянні. Ізаспін I аднолькавы для ўсіх адронаў, якія ўтвараюць ізатапічны мультыплет, лік адронаў ў такім мультыплете роўны 2I+1. У кожнага адрона ў ізамультыплеце свая праекцыя ізаспіна Iz і свой электрычны зарад, але аднолькавыя ўсе астатнія квантавыя лікі (спін, цотнасць, барыённы лік, дзіўнасць і г. д.). Так, ізодублет нуклоназ (I = 1⁄2) складаецца з двух членаў: пратона і нейтрона з Iz = ± 1⁄2. Ізатрыплет піёнаў мае ізаспін 1 і праекцыі ізаспіна +1, 0, -1.
Захаванне ізаспіна ў моцных узаемадзеяннях дазваляе набліжана вылічаць сячэнні рэакцый і прадказваць структуру ядзерных узроўняў у выпадках, калі эфекты узаемадзеянняў, якія не захоўваюць ізаспін, малыя.
Зноскі
- ↑ Напрыклад, у кнізе К.Н. Мухіна "Введение в ядерную физику", Атомиздат, М., 1974, прымяняецца тое жа пагадненне, што ў фізіцы элементарных часціц: ізаспін пратона роўны +1⁄2.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Для паляпшэння артыкула пажадана |