Іна Львоўна Ліснянская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Іна Ліснянская)
Іна Львоўна Ліснянская
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 24 чэрвеня 1928(1928-06-24)[1] ці 1928[2]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 сакавіка 2014(2014-03-12)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Муж Сямён Ізраілевіч Ліпкін[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэтка, пісьменніца
Мова твораў руская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іна Львоўна Ліснянская (руск.: И́нна Льво́вна Лисня́нская; 24 чэрвеня 1928, Баку, Азербайджанская ССР — 12 сакавіка 2014, Хайфа, Ізраіль) — руская паэтка і празаік. Жонка паэта Сямёна Ліпкіна.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З мужам Сямёнам Ліпкіным у Перадзелкіна

Нарадзілася 24 чэрвеня 1928 года ў Баку. Бацька — Леў Маркавіч Ліснянскі (1903—1948), яўрэй, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, ваенны ўрач 2-га рангу (маёр медыцынскай службы), старэйшы доктар 276-га шпіталя 77-й горнай стралковай дывізіі. Маці — Раіса Сумбатаўна Адамава, армянка, працавала інжынерам. Пасля разводу бацькоў маці пераехала ў Маскву, Іна Ліснянская засталася з бацькам у Баку.

У гады Вялікай Айчыннай вайны была санітаркай у шпіталі.

Пасля школы сябры адправілі вершы Ліснянскай у Літаратурны інстытут. Прайшоўшы з бляскам творчы конкурс, ад здачы ўступных экзаменаў яна, нягледзячы на ​​ўгаворы Мікалая Ціханава, рашуча адмовілася. Пазней на працягу года (1950—1951, да нараджэння дачкі) вучылася ў Бакінскім універсітэце.

Публікавала з 1948 года арыгінальныя вершы і пераклады з азербайджанскай паэзіі. Першы зборнік вершаў «Гэта было са мною» выпусціла ў Баку ў 1957 годзе. У 1960 годзе пераехала ў Маскву.

Удзельнічала ў непадцэнзурным альманаху «Метрополь» (1979), разам з Сямёнам Ліпкіным і Васілём Аксёнавым выйшла з Саюза пісьменнікаў СССР у знак пратэсту супраць выключэння з яго Віктара Ярпфеева і Яўгена Папова, на працягу 7 гадоў друкавалася толькі за мяжой.

У яе вершах часта паўтараюцца тэмы свабоды, здрады, страху і адзіноты. У сваёй веры і сваім паэтычным існаванні Ліснянская як бы спаўняецца дзіўнай сілай, якая дапамагае ёй справіцца з цяжкім лёсам: «ушлюць, ня адыдзем, заб’юць, ня памром»[3].

Першы муж — паэт Рыгор Корын (іх дачка — ізраільскі празаік Алена Макарава, нар. 1951). У 1967 годзе пазнаёмілася з Сямёнам Ліпкіным, за якога ў пачатку 1970-х гадоў выйшла замуж.

У 1996 годзе была сярод дзеячаў культуры і навукі, заклікала расійскія ўлады спыніць вайну ў Чачні і перайсці да перамоўнага працэса[4].

Апошнія гады жыла ў Хайфе. Памерла 12 сакавіка 2014 года[5]. Пахавана ў Маскве на Перадзелкінскіх могілках, побач з мужам Сямёнам Ліпкіным.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Кнігі вершаў
  • Это было со мною. — Баку, 1957., 36 с., 5 000 экз.
  • Верность. — М., Советский писатель, 1958.
  • Не просто — любовь. — М., Советский писатель, 1963.
  • Из первых уст. — М., Советский писатель, 1966.
  • Виноградный свет. — М., Советский писатель, 1978.
  • Дожди и зеркала. — Париж: ИМКА-Пресс, 1983.
  • На опушке сна. — Энн-Арбор: Ардис, 1984.
  • Воздушный пласт. — М.: Правда, 1990. — 32 с., 150 000 экз.
  • Ступени. — М., Прометей, 1990
  • Стихотворения. — М.: Сов. писатель, 1991. — 240 с., 10 000 экз.
  • После всего. — СПб.: Пушкинский фонд, 1994.
  • Одинокий дар. — Париж—Москва—Нью-Йорк: Третья волна, 1995. — 160 с., 5 000 экз.
  • Из первых уст. — М.: Дом-музей М. И. Цветаевой, «Изограф», 1996. — 352 с., 2 000 экз.
  • Ветер покоя. — СПб.: Пушкинский фонд, 1998.
  • Избранное. — Ростов-на-Дону, 1999. — 384 с.
  • Музыка и берег. — СПб.: Пушкинский фонд, 2000., 64 с.
  • Вместе. — М.: Грааль, Рус. путь, 2000 (совместно с С. Липкиным).
  • При свете снега: Стихотворения. — СПб.: Пушкинский фонд, 2001.
  • В пригороде Содома: Новые стихотворения. — М.: О. Г. И., 2002., 112 с.
  • Одинокий дар: Стихи, поэмы. — М.: О. Г. И., 2003.
  • Иерусалимская тетрадь. — М.: О. Г. И., 2005., 56 с.
  • Без тебя: Стихи 2003 года. — М.: Рус. путь, 2004.
  • Эхо: Избранные стихи в серии «Поэтическая библиотека» — М.: Время, 2005.
  • Шкатулка, в которой стихи и проза. — М.: Рус. міръ, Моск. учебник, 2006.
  • Сны старой Евы. — М.: О. Г. И., 2007.
  • Птичьи права. — М.: АСТ, Хранитель, 2008. — 316 с.
  • Цветные виденья. — М.: Эксмо, 2011.
  • Перемещенные окна. — М., О. Г. И., 2011
  • Гром и молния. — М.: О. Г. И., 2013., 168 с., 500 с.
  • Вдали от себя. — СПб.: Издательская группа «Лениздат», «Команда А», 2013. — 192 с.
Кнігі прозы
  • Музыка «Поэмы без героя» Анны Ахматовой. — М.: Худ. лит., 1991. — 160 с., 9 000 экз.
  • Шкатулка с тройным дном: Об А. А. Ахматовой и М. И. Цветаевой. — Моск. обл. музей М. И. Цветаевой в Болшеве, 1995. — 184 с., 3 000 экз.
  • Хвастунья: Воспоминания, проза. — М.: Вагриус, 2006. — 448 с.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • прэмія часопіса «Стрелец» (1994),
  • прэмія часопіса «Арион» (1995),
  • прэмія часопіса «Дружба народов» (1996),
  • Дзяржаўная прэмія Расіі (1998),
  • прэмія Аляксандра Салжаніцына (1999) — «за празрыстую глыбіню вершаванага рускага слова і шматгадова яўленую ў ім паэзію спагады», прэмія «Паэт» (2009),
  • прэмія часопіса «Знамя» (2000),
  • прэмія часопіса «Дети Ра» (2015, пасмяротна).

Зноскі

  1. ↑ Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — ISBN 5-94848-262-6
  2. ↑ Dictionary of Women Worldwide: 25,000 Women Through the Ages / A. Commire, D. Klezmer — Detroit: Gale, Yorkin Publications, 2006. — 2572 p. — ISBN 978-0-7876-7585-1
  3. ↑ Казак В. Лексикон русской литературы XX века = Lexikon der russischen Literatur ab 1917 / [пер. с нем.]. — М. : РИК «Культура», 1996. — XVIII, 491, [1] с. — 5000 экз. — ISBN 5-8334-0019-8.. — С. 229.
  4. ↑ Война в Чечне: «Известия» публикуют призыв интеллигенции остановить войну
  5. ↑ Ушла из жизни поэт Инна Лиснянская

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сарчин, Р. Ш. Традиции русской поэзии в творчестве Инны Лиснянской: Монография. — Казань: Изд-во Казанского гос. ун-та культуры и искусств, 2009. — 140 с. — ISBN 978-5-9960-0046-3
  • Ермолин, Е. А. Мультиверс. Литературный дневник. Опыты и пробы актуальной словесности. — Москва: Совпадение, 2017. — С.111-127. — ISBN 978-5-9909157-0-1
  • Лиснянская, Инна Львовна // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М. : Советская энциклопедия, 1962—1978.
  • Костров В. «Не просто — любовь». [Рец.], «Комс. правда», 1963, 16 окт.;
  • Шехтер М. Неутолимый голод слова, «Лит. Россия», 1963, 30 авг.;
  • Дымшиц А. Взыскательность, «Знамя», 1963, № 7;
  • Белая Л. Слово об Арктике, «Моск. комсомолец», 1963, 11 сент.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Іна_Львоўна_Ліснянская&oldid=4207465"