Іосіф Аронавіч Хазановіч

Іосіф Аронавіч Хазановіч
Дата нараджэння	22 кастрычніка 1844(1844-10-22)
Месца нараджэння	Гродна, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	21 снежня 1919(1919-12-21) (75 гадоў)
Месца смерці	Екацярынаслаў, Кацярынаслаўская губерня, УССР
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	урач
Альма-матар	Кёнігсбергскі ўніверсітэт (1872) Гродзенская мужчынская гімназія[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іосіф Аронавіч Хазановіч (1844—1919) — расійскі яўрэйскі грамадскі дзеяч, лекар, бібліяфіл і арганізатар Яўрэйскай нацыянальнай бібліятэкі ў Іерусаліме.

Біяграфія

Сын яўрэйскага купца Аарона Хазановіча. Нарадзіўся ў Гродне ў 1844 годзе. У 1866 годзе паступіў у Кёнігсбергскі ўніверсітэт на медыцынскі факультэт.

Падчас Франка-прускай вайны 1871 года складаўся лекарам у Берліне, на чале аднаго з лазарэтаў для ваеннапалонных французаў. У 1872 годзе скончыў універсітэт. Неўзабаве перасяліўся ў Беласток.

У сувязі з палестынскім рухам у Хазановіча зарадзілася думка заснаваць нацыянальную бібліятэку ў Іерусаліме. Ён стаў закупляць кнігі, уступаючы ў перапіску з усімі вядомымі кнігагандлярамі і антыкварамі ў Расіі і за мяжой; траціў вялікія сумы са сваіх асабістых сродкаў на набыццё кніг, выпускаў час ад часу заклікі да прыватных асобаў і ўстаноў з просьбай дасылаць кнігі і ахвяраванні на закупку кніг.

У лістападзе 1884 года ўдзельнічаў у Катавіцкім з’ездзе палестынафілаў.

З часу свайго наведвання Іерусаліма ў 1890 годзе цалкам аддаўся адзінай мэце: «збудаваць на нашай гістарычнай радзіме будынак не толькі для яўрэйскага духу, але і для ўсёй яўрэйскай будучыні». У 1896 годзе яму ўдалося адправіць у Іерусалім першы транспарт кніг у 240 пудоў. Збіраў для бібліятэкі не толькі кнігі, але таксама і партрэты выбітных яўрэйскіх дзеячаў, здымкі з выданняў яўрэйскіх устаноў і т. п. У 1913 годзе — выключна дзякуючы намаганням Хазановіча — Яўрэйская нацыянальная бібліятэка мела каля 33 000 тамоў кніг і знаходзілася ва ўласным будынку.

Прымкнуўшы да сіянісцкага руху, Хазановіч бываў на ўсіх сіянісцкіх кангрэсах да смерці Герцля (1904).