Гродзенскі павет (Расійская імперыя)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гродзенскі павет
Герб
Герб
Краіна  Расійская імперыя
Уваходзіць у Гродзенская губерня
Адміністрацыйны цэнтр Гродна
Дата ўтварэння 1795
Насельніцтва 204,9 тыс. (1 897)
Плошча 4,3 тыс. км²
Гродзенскі павет на карце

Гродзенскі павет (руск.: Гродненский уезд) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Слонімскай, Літоўскай і Гродзенскай губерняў, якая існавала ў 17951920 гадах. Цэнтр — горад Гродна.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Гродзенскі павет у складзе Слонімскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1795 годзе на тэрыторыі, якая адышла да Расійскай імперыі ў выніку Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай. У 1797 годзе павет адышоў да Літоўскай губерні, а ў 1801 — да Гродзенскай. У 1920 годзе павет адышоў да Польшчы.

У 1921 г. Гродзенскі павет паводле Рыжскага міру трапіў у склад Польшчы, дзе замест яго быў створаны новы Гродзенскі павет.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Паводле перапісу 1897 года ў павеце пражывала 204,9 тыс. чал. У тым ліку беларусы — 65,7 %; яўрэі — 19,9 %; рускія — 6,2 %; палякі — 5,7 %; літоўцы — 1,4 %. У павятовым горадзе Гродна пражывала 46 919 чал.[1]

Адміністрацыйны падзел[правіць | правіць зыходнік]

У 1913 годзе ў павеце была 21 воласць:[2]

Ураднікі павета[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]