Абулькасім Ахмедзадэ Лахуці
| Абулькасім Ахмедзадэ Лахуці | |
| перс.: ابوالقاسم لاهوتی | |
 | |
| Род дзейнасці: | паэт, дзеяч мастацтваў, пісьменнік, журналіст |
|---|---|
| Дата нараджэння: | 12 кастрычніка 1887 |
| Месца нараджэння: |
|
| Дата смерці: | 16 сакавіка 1957[1] (69 гадоў) |
| Месца смерці: | |
| Месца пахавання: | |
| Жонка: | Cecilia Banu[d] |
| Партыя: | |
| Узнагароды і прэміі: | |
 Абулькасім Ахмедзадэ Лахуці на Вікісховішчы | |
Абулькасім Ахмедзадэ Лахуці (12 кастрычніка 1887, Керманшах, Іран — 16 сакавіка 1957, Масква) — таджыкскі паэт і палітычны дзеяч, класік таджыкскай літаратуры. Нацыянальны герой Таджыкістана.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Яго першая паэма была надрукаваная, калі паэту было 18 гадоў, у Калькуце ў газеце «Habl al-Mateen». Заняўся палітыкай, атрымаў сярэбраны медаль ад Сатар-хана. Вывучаў багаслоўе, але потым з’ехаў у Балгарыю, дзе пісаў паэтычныя творы на мусульманскую тэматыку. Вярнуўшыся ў Іран, служыў у арміі, атрымаў званне капітана.
Пасля вынясення яму смяротнага прысуду судом у Куме, Лахуці ўцякае ў Турцыю, але неўзабаве вяртаецца і ўступае ў паўстанцкую армію шэйха Мухамеда Хіябані ў Тэбрызе. Паўстанцы пацярпелі паражэнне, паэт быў абвешчаны па-за законам, але здолеў збегчы ў Баку.
Жывучы ў Нахічэвані захапляецца камуністычнымі ідэямі. Ажаніўшыся з расійскай паэтэсай Цэцыліяй Бану і адчуўшы немагчымасць здзяйснення дзяржаўнага перавароту супраць іранскіх уладаў, у 1922 годзе эміграваў у Савецкі Саюз.
Член КПСС з 1924. Член ЦВК Таджыкскай ССР з 1926 г.
Імем Лахуці названы Таджыкскі акадэмічны драматычны тэатр у Душанбэ, паблізу якога яму пастаўлены помнік і бюст.
Быў знаёмы з Я.Купалай.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — 560 с.: іл. ISBN 985-11-0155-9 (т. 9), ISBN 985-11-0035-8.
