Васілёк фрыгійскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др →Галерэя |
др зноска |
||
Радок 26: | Радок 26: | ||
}} |
}} |
||
'''Centaurea phrygia'' |
'''Васілёк фрыгійскі'''<ref>''Киселевский А. И.'' Латино-русско-белорусский…</ref> (''Centaurea phrygia'') — [[від, біялогія|від]] [[Шматгадовыя расліны|шматгадовых]] [[расліны|раслін]] сямейства {{bt-bellat|Астравыя|Asteraceae}}., які расце ў Еўропе. |
||
== Апісанне == |
== Апісанне == |
Версія ад 00:34, 30 сакавіка 2013
Centaurea phrygia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||
Царства: | Расліны | |||||||
Аддзел: | Кветкавыя | |||||||
Клас: | Двухдольныя | |||||||
Парадак: | Астракветныя | |||||||
Сямейства: | Астравыя | |||||||
Род: | Васілёк | |||||||
Від: | Centaurea phrygia | |||||||
Навуковая назва | ||||||||
Centaurea phrygia L., 1753 | ||||||||
|
Васілёк фрыгійскі[1] (Centaurea phrygia) — від шматгадовых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae)., які расце ў Еўропе.
Апісанне
Шматгадовая расліна. Сцябло адзіночнае, прамастаячае, рабрыстае, расце ў вышыню да 10-80 см. У ліпені на верхавінах сцеблаў расцвітаюць ружова-пурпуровыя кошыкі, сабраныя ў выглядзе шчытка. Красаванне працяглае, 40-45 дзён, да верасня. У жніўні спее насенне, сямянка даўжынёю 2-3 мм заўсёды з чубком.[2] Квітнее з ліпеня да верасня. Уся расліна пакрыта рэдкімі валаскамі.[3][4][5][6]
Сінонімы
Арэал і біялогія
З'яўляецца выхадцам з Еўропы, але інтрадуцыраваны таксама ў Паўночнай Амерыцы, таксама пашыраны на Урале і ў Сібіры.[3][2] Сустракаецца на лугах, палянах і ўзлесках.[4]
Ахова
Згаданы ў чырвоных кнігах Ліпецкай вобласці, Цюменскай вобласці, Удмуртыі.[6]
Галерэя
Зноскі
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский…
- ↑ а б Василёк фригийский (руск.)
- ↑ а б Centaurea phrygia (англ.)
- ↑ а б Васильки кустовые (руск.)
- ↑ Василек фригийский (руск.)
- ↑ а б Centaurea phrygia (руск.)
Літаратура
- Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь / А. И. Киселевский. — Минск: Наука и техника, 1967. — 159 с.