Уладзімір Уладзіміравіч Качан: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Біяграфія: афармленне |
др афармленне |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Значэнні2|тып=прозвішча|Качан}} |
|||
{{Мастак |
{{Мастак |
||
| імя = Уладзімір Уладзіміравіч Качан |
| імя = Уладзімір Уладзіміравіч Качан |
Версія ад 01:26, 14 лістапада 2014
Уладзімір Уладзіміравіч Качан | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 лістапада 1958 (65 гадоў) |
Месца нараджэння | Гродна |
Грамадзянства | СССР→ Беларусь |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | партрэт, гістарычная карціна |
Вучоба | Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Вядомыя працы |
«Мая Галгофа, мой Ерусалім» «Лікі нацый» |
Уплыў | Гаўрыла Вашчанка |
Узнагароды | лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі, лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» ў намінацыі «Лепшы мастак»[1]. |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Уладзіміравіч Качан (14 лістапада 1958, Гродна — беларускі жывапісец-манументаліст.
Біяграфія
Першыя мастацкія навыкі атрымаў у студыі выяўленчага мастацтва гродзенскага «Палацу хімікаў» у мастака і выкладчыка Гары Канстанцінавіча Мазурава. У 1982 годзе паспяхова здаў уступныя экзамены ў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут, дзе яго настаўнікам быў вядомы беларускі мастак Гаўрыла Вашчанка.
У 1987 годзе атрымаў Дыплом з адзнакай выдатна i вылучэнне на медаль Акадэміі мастацтваў СССР у Ленінградзе. З 1987 жыве і працуе ў Гродне. З'яўляецца сябрай Беларускага Сгуртавання мастакоў, сябрай Амерыканскай партрэтнай Асацыяцыі (Portrait Society of America). Узнагароджаны граматамі і дыпламамі Беларускага Сгуртавання мастакоў, Памятным знакам «2000-лецця хрысціянства», ганаровай граматай Міністэрствы культуры Рэспублікі Беларусь. Таксама З'яўляецца лаўрэатам прэміі Ленінскага камсамола Рэспублікі Беларусь і лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» у намінацыі «Лепшы мастак».
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна[2]. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)[3].
Зноскі
Спасылкі
- «Вечерний Гродно». Гродненский художник предлагает поставить на Советской площади скульптуру Стефана Батория. (руск.)
- «Вечерний Гродно». Узнай себя на портрете. (руск.)
- Газета «Культура». Калі помнік для Гродна, дык які?
- Газета «Салідарнасць». У Гродне Джаконда пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. (руск.)
- Галерея «Крыга». Владимир Качан. (руск.)