Сіямскі заліў: Розніца паміж версіямі

Сіямскі заліў
	У параметры «Нацыянальная назва» парушаны сінтаксіс: яго дакладнае запаўненне: «код мовы/назва/код другой мовы/назва». Калі ласка, выпраўце гэтую памылку!
	; Заход сонца на востраве Самуй
	9°30′ пн. ш. 102°00′ у. д.HGЯO
Вышэйстаячая акваторыя	Паўднёва-Кітайскае мора
Краіна	В’етнам;
Тып	заліў
Плошча	320 000 км²
Упадаюць	Чаўпхрая, Меконг, Тапі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 11:30, 11 лютага 2015

Сіямскі заліў (радзей: Тайландскі заліў) — частка Паўднёва-Кітайскага мора, абмывае на захадзе і поўначы берагі Тайланда, на ўсходзе — Камбоджы і В'етнама, на паўднёвым захадзе — Малайзіі.

Геаграфія і экалогія

Заліў адасабляе ўсход паўвострава Індакітай ад Малайскага паўвострава. Берагавая лінія пачынаецца на ўсходзе ў мыса Бай-Бунг ў В'етнаме і канчаецца ў раёне малайзійскага горада Ката-Бару на паўднёвым захадзе. З паўднёва-ўсходняга боку Сіямскі заліў пераходзіць у Паўднёва-Кітайскае мора, а яго агульная плошча складае прыкладна 320 000 км².

На поўначы утварае Бангкокскі заліў (бухту), у якую ўпадае рака Чаўпхрая. Другой вялікай ракой, што ўпадае ў заліў, з'яўляецца рака Тапі, што бярэ пачатак на схілах гары Луанг і ўпадае ў Сіямскі заліў каля горада Сураттхані, утвараючы ў вусце шырокі эстуарый. Большая частка ўзбярэжжа Цэнтральнага Тайланда зведвае эрозію, але з-за працяглай седыментацыі яно ўсё больш прасоўваееца на поўдзень. Глыбіня мора на адлегласці 10-20 км ад узбярэжжа складае толькі 11 м, сярэдняя глябіня заліву каля 45 м, а найбольшая не правышае 80 м. У перыяд найбольшай магутнасці апошняга ледавіковага перыяду тэрыторыя заліву знаходзілася вышэй узроўня мора і з'яўлялася працягам, існуючай у цяперашні час, нізменнасці каля ракі Чаўпхрая.

Салёнасць заліву даволі нязначнае, гэта абумоўлена шэрагам прычын:

Плынь унутры заліву вельмі павольная, таму яна не здольна вынесці з заліву ў мора, а потым занесці назад дастатковы аб'ём салёнай марской вады.
Вялікую ролю іграе значны прыток рачной прэснай вады, што выносяць у заліў рэкі Тапі, Чаўпхрая і шэраг невялікіх водатокаў. Разам з тым утрыманне солі даволі моцна залежыць ад перыяду: у час летняга муссону, калі рачны сток дасягае максімуму салёнасць падае да 2,95-3,05 %, у зімовы час разам з памяншэннем рачнога стоку салёнасць павялічваецца і дасягае 3,35-3,55%.
Таксама салёнасць вельмі моцна залежыць ад той часткі заліву, у якой яна вымяраецца. Існуе залежнасць, згодна з якой салёнасць павялічваецца з паўночнага захаду на паўднёвы усход (з глыбіні заліву да выхаду з яго).

@@ Радок 38: / Радок 38: @@
 == Геаграфія і экалогія ==
-Заліў адасабляе ўсход [[паўвостраў Індакітай|паўвострава Індакітай]] ад [[Малайскі паўвостраў|Малайскага паўвострава]]. Берагавая лінія пачынаецца на ўсходзе ў мыса Бай-Бунг ў В'етнаме і канчаецца ў раёне малайзійскага горада Ката-Бару на паўднёвым захадзе. З паўднёва-ўсходняга боку Сіямскі заліў пераходзіць у Паўднёва-Кітайскае мора, а яго агульная плошча складае прыкладна 600x500 км (каля 320 000 км²).
+Заліў адасабляе ўсход [[паўвостраў Індакітай|паўвострава Індакітай]] ад [[Малайскі паўвостраў|Малайскага паўвострава]]. Берагавая лінія пачынаецца на ўсходзе ў мыса [[Паўвостраў Камау|Бай-Бунг]] ў [[В'етнам|В'етнаме]] і канчаецца ў раёне малайзійскага горада Ката-Бару на паўднёвым захадзе. З паўднёва-ўсходняга боку Сіямскі заліў пераходзіць у [[Паўднёва-Кітайскае мора]], а яго агульная плошча складае прыкладна 320 000 км².
+На поўначы  утварае [[Бангкокскі заліў]] ([[Бухта|бухту]]), у якую ўпадае рака [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]]. Другой вялікай ракой, што ўпадае ў заліў, з'яўляецца рака [[Тапі]], што бярэ пачатак на схілах гары Луанг і ўпадае ў Сіямскі заліў каля горада [[Сураттхані]], утвараючы ў вусце шырокі [[эстуарый]]. Большая частка ўзбярэжжа Цэнтральнага [[Тайланд|Тайланда]] зведвае [[Эрозія, геалогія|эрозію]], але з-за працяглай [[седыментацыя|седыментацыі]] яно ўсё больш прасоўваееца на поўдзень. Глыбіня мора на адлегласці 10-20 км ад узбярэжжа складае толькі 11 м, сярэдняя глябіня заліву каля 45 м, а найбольшая не правышае 80 м. У перыяд найбольшай магутнасці апошняга [[Ледніковы перыяд|ледавіковага перыяду]] тэрыторыя заліву знаходзілася вышэй узроўня мора і з'яўлялася працягам, існуючай у цяперашні час, нізменнасці каля ракі [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]].
+Салёнасць заліву даволі нязначнае, гэта абумоўлена шэрагам прычын:
+# Плынь унутры заліву вельмі павольная, таму яна не здольна вынесці з заліву ў мора, а потым занесці назад дастатковы аб'ём салёнай марской вады.
+# Вялікую ролю іграе значны прыток рачной прэснай вады, што выносяць у заліў рэкі Тапі, Чаўпхрая і шэраг невялікіх водатокаў. Разам з тым утрыманне солі даволі моцна залежыць ад перыяду: у час летняга муссону, калі рачны сток дасягае максімуму салёнасць падае да 2,95-3,05 %, у зімовы час разам з памяншэннем рачнога стоку салёнасць павялічваецца і дасягае 3,35-3,55%.
+# Таксама салёнасць вельмі моцна залежыць ад той часткі заліву, у якой яна вымяраецца. Існуе залежнасць, згодна з якой салёнасць павялічваецца з паўночнага захаду на паўднёвы усход (з глыбіні заліву да выхаду з яго).
 {{Краіны ля Сіямскага заліва}}