Шалёўка: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Актуальная версія на 20:20, 14 лістапада 2015

Шалёўка — знадворная абшыўка дошкамі ці дранкамі сцяны, франтона і іншых элементаў драўлянага будынка. Выконвае дэкаратыўную і засцерагальную функцыі. Выкарыстоўваецца ў сядзібна-палацавым і культавым будаўніцтве, асабліва ў народным дойлідстве.

Беларусь[правіць | правіць зыходнік]

Віды шалёўкі:
1 — вертыкальная; 2 — гарызантальная з нашчыльнікамі; 3 — гарызантальная; 4 — ромбападобная; 5 — у елачку; 6 — камбінаваная.

З'явілася ў беларускім манументальным дойлідстве XVII ст., пераважна ў сядзібна-палацавым і культавым, пад уплывам мураванай архітэктуры стылю рэнесансу. Пашырылася ў 2-й пал. XVIII ст. ў архітэктуры стыляў класіцызму і ампіру. У сядзібным дойлідстве стварала гарызантальны, у культавым дойлідстве — вертыкальны рытм.

У народным дойлідстве шырока выкарыстоўваецца з 1940-1950-х гг. Вядомы шалёўка вертыкальная, гарызантальная, гарызантальная з нашчыльнікамі, камбінаваная, у елачку, ромбападобная і інш. На ўсходзе і паўднёвым усходзе Беларусі шалёўка сцен і франтонаў утварае шэраг гарызантальных паясоў, кожны з якіх мае адметны малюнак. Вуглы закрываюцца дошкамі, часта з накладнымі элементамі ці прапілоўкай. Дэкаратыўны акцэнт узмацняюць фігурныя паяскі, ажурныя карнізы і інш. Арыгінальная шалёўка франтонаў жылля цэнтральнага Палесся з выкарыстаннем салярных матываў. Мастацкая выразнасць шалёўкі ўзмацняецца расфарбоўкай з выкарыстаннем кантрастных колераў ці розных адценняў аднаго колеру.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Шалёўка. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 З'явілася ў беларускім манументальным дойлідстве [[XVII ст.]], пераважна ў [[сядзіба|сядзібна]]-[[палац]]авым і [[культавае збудаванне|культавым]], пад уплывам мураванай архітэктуры стылю [[Рэнесансная архітэктура|рэнесансу]]. Пашырылася ў 2-й пал. [[XVIII ст.]] ў архітэктуры стыляў [[класіцызм]]у і [[ампір]]у. У сядзібным дойлідстве стварала гарызантальны, у культавым дойлідстве — вертыкальны рытм.
-У народным дойлідстве шырока выкарыстоўваецца з [[1940-я|1940]]-[[1950-я|1950]]-х гг. Вядомы шалёўка вертыкальная, гарызантальная, гарызантальная з нашчыльнікамі, камбінаваная, у елачку, ромбападобная і інш. На ўсходзе і паўднёвым усходзе Беларусі шалёўка сцен і франтонаў утварае шэраг гарызантальных паясоў, кожны з якіх мае адметны малюнак. Вуглы закрываюцца [[дошка]]мі, часта з накладнымі элементамі ці прапілоўкай. Дэкаратыўны акцэнт узмацняюць фігурныя паяскі, ажурныя [[карніз]]ы і інш. Арыгінальная шалёўка [[франтон]]аў жылля цэнтральнага [[Беларускае Палессе|Палесся]] з выкарыстаннем [[сонца|салярных матываў]]. Мастацкая выразнасць шалёўкі ўзмацняецца расфарбоўка з выкарыстаннем [[кантраст]]ных [[колер]]аў ці розных [[адценне|адценняў]] аднаго колеру.
+У народным дойлідстве шырока выкарыстоўваецца з [[1940-я|1940]]-[[1950-я|1950]]-х гг. Вядомы шалёўка вертыкальная, гарызантальная, гарызантальная з нашчыльнікамі, камбінаваная, у елачку, ромбападобная і інш. На ўсходзе і паўднёвым усходзе Беларусі шалёўка сцен і франтонаў утварае шэраг гарызантальных паясоў, кожны з якіх мае адметны малюнак. Вуглы закрываюцца [[дошка]]мі, часта з накладнымі элементамі ці прапілоўкай. Дэкаратыўны акцэнт узмацняюць фігурныя паяскі, ажурныя [[карніз]]ы і інш. Арыгінальная шалёўка [[франтон]]аў жылля цэнтральнага [[Беларускае Палессе|Палесся]] з выкарыстаннем [[сонца|салярных матываў]]. Мастацкая выразнасць шалёўкі ўзмацняецца расфарбоўкай з выкарыстаннем [[кантраст]]ных [[колер]]аў ці розных [[адценне|адценняў]] аднаго колеру.
 == Літаратура ==