Луі Арагон: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 01:31, 6 лістапада 2011

Луі Арагон (фр. Louis Aragon, народжаны Louis-Marie Andrieux, Луі-Мары Андрэ; 3 кастрычніка 1897, Парыж-24 снежня 1982, Парыж) — французскі паэт і празаік, член Ганкураўскай акадэміі; дзеяч Французскай камуністычнай партыі, лаўрэат Міжнароднай Ленінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» (1957).

Біяграфія

Луі Арагон нарадзіўся 3 кастрычніка 1897 г. у Парыжы. Ён быў пазашлюбным сынам Маргарыты Тука, якая запісала яго як прыёмнага сына сваёй маці і ойчыма, палітычнага дзеяча Андрыё. Пасля Луі абраў сабе псеўданім Арагон па назве іспанскай гістарычнай вобласці.

З 1915 году ён вучыўся на медыцынскім факультэце ў Парыжы. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне санітарам.

У маладосці быў блізкі да кола дадаістаў і сюррэалістаў.

У 1927 паэт уступіў у Французскую камуністычную партыю і пачаў актыўна займацца журналістыкай.

У жніўні 1932 Луі Арагон наведаў СССР у складзе інтэрнацыянальнай брыгады пісьменнікаў, якая вывучала новабудоўлі сацыялістычнага Урала, у тым ліку — гарады Магнітагорск, Чалябінск і Кабакоўск (цяпер Сяроў). Свае ўражанні ад паездкі Арагон адбіў ў напісаным па гарачых слядах цыкле вершаў «Ура, Урал!».

У 1929 годзе ажаніўся на пісьменніцы Эльзе Трыале (сястры Лілі Брык), якой прысвячаў многія свае вершы.

Падчас Другой сусветнай вайны Арагон удзельнічаў у руху Супраціву.

У 1957 стаў лаўрэатам Міжнароднай Ленінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі». Рэдагаваў газету «Les Lettres françaises». У наступныя гады рэзка выступае супраць аўтарытарызму савецкага камунізму. Асуджае працэсы супраць пісьменнікаў у СССР, у прыватнасці Справа Сіняўскага і Даніэля ў 1966 годзе. У 1968-м рэзка пратэстуе супраць уводу войскаў у Чэхаславакію.

Паэт памёр 24 снежня 1982 года ў Парыжы.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Луі Арагон''' (фр. Louis Aragon, народжаны Louis-Marie Andrieux, Луі-Мары Андрэ; [[3 кастрычніка]] [[1897]], [[Парыж]]-[[24 снежня]] [[1982]], Парыж) — французскі [[паэт]] і празаік, член Ганкураўскай акадэміі; дзеяч Французскай камуністычнай партыі, лаўрэат Міжнароднай Ленінскай прэміі "За ўмацаванне міру паміж народамі" (1957).
+'''Луі Арагон''' (фр. Louis Aragon, народжаны Louis-Marie Andrieux, Луі-Мары Андрэ; [[3 кастрычніка]] [[1897]], [[Парыж]]-[[24 снежня]] [[1982]], Парыж) — французскі [[паэт]] і празаік, член Ганкураўскай акадэміі; дзеяч Французскай камуністычнай партыі, лаўрэат Міжнароднай Ленінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» (1957).
 == Біяграфія ==
-Луі Арагон нарадзіўся 3 кастрычніка 1897 г. у Парыжы. Ён быў пазашлюбным сынам Маргарыты Тука, якая запісала яго як прыёмнага сына сваёй маці і ойчыма, палітычнага дзеяча Андрыё. Пасля Луі абраў сабе псеўданім [[Арагон]] па назве іспанскай гістарычнай вобласці.
+Луі Арагон нарадзіўся 3 кастрычніка 1897 г. у Парыжы. Ён быў пазашлюбным сынам Маргарыты Тука, якая запісала яго як прыёмнага сына сваёй маці і ойчыма, палітычнага дзеяча Андрыё. Пасля Луі абраў сабе псеўданім [[Арагон]] па назве іспанскай гістарычнай вобласці.
 З 1915 году ён вучыўся на медыцынскім факультэце ў Парыжы. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне санітарам.
 У маладосці быў блізкі да кола [[дадаізм|дадаістаў]] і [[сюррэалізм|сюррэалістаў]].
 У 1927 паэт уступіў у Французскую камуністычную партыю і пачаў актыўна займацца [[журналістыка]]й.
-У жніўні 1932 Луі Арагон наведаў [[СССР]] у складзе інтэрнацыянальнай брыгады пісьменнікаў, якая вывучала новабудоўлі сацыялістычнага Урала, у тым ліку - гарады Магнітагорск, Чалябінск і Кабакоўск (цяпер Сяроў). Свае ўражанні ад паездкі Арагон адбіў ў напісаным па гарачых слядах цыкле вершаў «Ура, Урал!».
+У жніўні 1932 Луі Арагон наведаў [[СССР]] у складзе інтэрнацыянальнай брыгады пісьменнікаў, якая вывучала новабудоўлі сацыялістычнага Урала, у тым ліку — гарады Магнітагорск, Чалябінск і Кабакоўск (цяпер Сяроў). Свае ўражанні ад паездкі Арагон адбіў ў напісаным па гарачых слядах цыкле вершаў «Ура, Урал!».
 У 1929 годзе ажаніўся на пісьменніцы Эльзе Трыале (сястры Лілі Брык), якой прысвячаў многія свае вершы.
 Падчас Другой сусветнай вайны Арагон удзельнічаў у руху Супраціву.
 У 1957 стаў лаўрэатам Міжнароднай Ленінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі». Рэдагаваў газету «Les Lettres françaises». У наступныя гады рэзка выступае супраць аўтарытарызму савецкага камунізму. Асуджае працэсы супраць пісьменнікаў у СССР, у прыватнасці Справа Сіняўскага і Даніэля ў 1966 годзе. У 1968-м рэзка пратэстуе супраць уводу войскаў у Чэхаславакію.
 Паэт памёр 24 снежня 1982 года ў Парыжы.
@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 [[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1897 годзе]]
 [[Катэгорыя:Памерлі ў 1982 годзе]]
-[[Катэгорыя:Постаці французскай літаратуры]]
+[[Катэгорыя:Паэты Францыі]]
 [[ar:لويس أراغون]]