Азоўсталь
| Азоўсталь | |
|---|---|
| укр.: Mеталургійний Kомбінат Азовсталь | |
 | |
 | |
| Тып | адкрытае акцыянернае таварыства і закрытае акцыянернае таварыства |
| Заснаванне | 1933 |
| Размяшчэнне | |
| Галіна | Чорная металургія |
| Прадукцыя | чыгун, сталь, coke[d], вапна і рэйка |
| Чысты прыбытак | |
| Колькасць супрацоўнікаў | |
| Матчына кампанія | Метінвест |
| Сайт |
azovstal.metinvestholding.com/… (руск.) azovstal.metinvestholding.com/… (укр.) azovstal.metinvestholding.com/… (англ.) |
Азоўсталь (укр.: Азовсталь) — металургічны камбінат ва Украіне. Размешчаны ў Марыупалі на беразе Азоўскага мора ў вусці ракі Кальміўс. Быў манапалістам ва Украіне па выпуску некаторых відаў металапракату. Значна пашкоджаны падчас спецыяльнай ваеннай аперацыі Расіі ва Украіне ў 2022 годзе.[2]
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
12 жніўня 1933 года ў шэсць гадзін і дзевятнаццаць хвілін доменная печ № 1 новага завода выдала першы чыгун[3]. Першым кіраўніком будучага металургічнага гіганта быў Я. С. Гугель, які разам з кіраўніком КП(б)У С. В. Касіёрам даваў запуск домне.
7 верасня 1943 года, перад адступленнем нямецкіх войскаў з горада, завод «Азоўсталь» быў практычна цалкам знішчаны[3], былі ўзарваны асноўныя аб’екты[4] — доменныя і мартэнаўскія печы, абсталяванне параэлектрапаветранадзімальнай станцыі, знішчаны коксавыя батарэі каксахімічнага завода. На тэрыторыі «Азаўсталі» не было энергазабеспячэння, не працаваў транспарт. Агульная шкода, нанесеная заводу, склала 204 млн рублёў[5].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 http://interfax.com.ua/news/economic/418434.html
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. [1]. SkyNews (14 мая 2022).
- ↑ 3,0 3,1 Ждановский металлургический завод «Азовсталь» им. Серго Орджоникидзе // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 9. — М., «Советская энциклопедия», 1972. — С. 129.
- ↑ История Великой Отечественной войны Советского Союза, 1941—1945. / редколл., П. Н. Поспелов и др. том 3. — М., Воениздат, 1961. — С. 444.
- ↑ Е. Д. Черных. Золотое дно (Жданов, 1969—1972) // Особая моя земля. — М., «Известия», 1972. — С. 183—192.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Азоўсталь
