Айка (фільм)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
АйкаM:
Жанр драма
Рэжысёр Сяргей Дварцавой[ru]
Прадзюсар Сяргей Дварцавой[ru]
Сцэнарыст Аляксей Федарчэнка[ru]
Генадзій Астроўскі[ru]
У галоўных
ролях
Самал Еслямава[ru]
Аператар Іаланта Дылеўская
Працягласць 100 хв.
Краіна
Мова руская, кіргізская
Год 2018
IMDb ID 8305116

«А́йка» (Ayka, міжнародная назва — «Мой маленькі» (англ.: My Little One)) — драматычны фільм 2018 года, пастаўлены рэжысёрам Сяргеем Дварцавым[ru]. Прэм’ера фільма адбылася 18 мая 2018 года ў межах асноўнай конкурснай праграмы 71-га Канскага кінафестывалю[1][2][3], дзе атрымаў прыз за найлепшую жаночую ролю.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Маладая кіргізская дзяўчына па імені Айка жыве і нелегальна працуе ў Маскве. Пасля нараджэння сына яна пакідае яго ў лякарні. Аднак праз нейкі час яе мацярынскі інстынкт прыводзіць прыводзіць да адчайных спроб вярнуць дзіцятка.

Акцёрскі склад[правіць | правіць зыходнік]

Акцёр Роля
Самал Еслямава[ru] Айка Айка
Сяргей Мазур Сяргей Міхайлавіч Левандоўскі Сяргей Міхайлавіч Левандоўскі
Давід Алавердзян Гамлет Гамлет
Вячаслаў Агашкін Станіслаў Станіслаў
Анастасія Марчук заг. аддзялення радзільнага дома
Жыпаргуль Абдылаева Чынара Чынара
Асхат Кучынчырэкаў Хасан Хасан
Азамат Сатынбаеў Азамат бандыт Азамат
Андрэй Калядаў Віктар начальнік Віктар

Узнагароды і намінацыі[правіць | правіць зыходнік]

Кінапрэмія / Кінафестываль Дата і месца Катэгорыя / Узнагарода Намінант Вынік Сп.
71-ы Канскі кінафестываль 8–19.05.2018
Каны
«Залатая пальмавая галіна» «Айка», Сяргей Дварцавой[ru] Намінацыя [2]
Прыз за найлепшую жаночую ролю Самал Еслямава[ru] Перамога [4]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. The 2018 Official Selection. «festival-cannes.com». Праверана 23 жніўня 2018.
  2. а б Three new films enter the competition in Cannes (англ.). «Cineuropa» (19 красавіка 2018). Праверана 23 жніўня 2018.
  3. Антон Долін.. «Айка»: гуманитарная катастрофа в собянинской Москве: В Каннах показали фильм Сергея Дворцевого о киргизской мигрантке (руск.). «meduza.io» (19 мая 2018). Праверана 23 жніўня 2018.
  4. Андрэй Плахаў. Яростный феминизм выбрал тихий гуманизм (руск.). «kommersant.ru» (20 мая 2018). Праверана 23 жніўня 2018.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]