Аляксандр V (антыпапа)
| Антыпапа Аляксандр V | ||
| лац.: Alexander V | ||
.JPG) | ||
|
||
|---|---|---|
| 26 чэрвеня 1409 — 3 мая 1410 | ||
| Каранацыя: | 25 мая 1410 | |
| Царква: | Рымска-каталіцкая царква | |
| Пераемнік: | Антыпапа Ян XXIII | |
| Адукацыя: | ||
| Прафесія: | ксёндз | |
| Імя пры нараджэнні: | Пётр Філарг ці Пётр Кандзій | |
| Арыгінал імя пры нараджэнні: |
Pietro Filargo ці Pietro di Candia | |
| Нараджэнне: |
1339[1] |
|
| Смерць: |
3 мая 1410[2] |
|
| Пахаванне: | ||
| Кардынал з: | 1405 | |
 Выявы на Вікісховішчы | ||
Аляксандр V, Пётр Філарджа, антыпапа (1409—1410).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Паходзіў з вострава Кандыя, архібіскуп міланскі. Абраны ў 1409 у Пізе саборам кардыналаў абедзвюх царкоўных партый, прыхільнікаў Рыгора XII і Бенедыкта XIII, у надзеі, што гэта пакладзе канец вялікаму расколу, але пры ўсёй сумленнасці сваіх імкненняў ён паспеў толькі ўзмацніць разлад. Ён безумоўна падпарадкаваўся ўплыву славалюбівага кардынала Балтазара Коса, які ўжо ў 1410 наступнічаў яму пад імем Яна XXIII. Пры Аляксандры V вучэнне Джона Уікліфа было асуджанае, а Ян Гус выкліканы на папскі суд[4].
Зноскі
- ↑ Alexander V // Find a Grave — 1995. — ed. size: 165000000 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Alexander V // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #100936032 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ Александр, римские папы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Александр, римские папы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.
- Encyclopædia Britannica Eleventh Edition — New York: Encyclopædia Britannica, Inc., 1911. — Т. 1.
- Catholic Encyclopedia — New York: Robert Appleton Company, 1913. — Т. 1.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Александр, римские папы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.
| |||||||||||
|
